Tre vintrar – två solar - Thyrfing

Om eld, svavel och glödande

Vind äro den kalk som skall

Dem av tillblivelsen bliva given

Må då din ängels flammande klinga bringa

Hädangång och monumental ödeläggelse

Tre vintrar — två solar

Skoningslöst och ögonblickligen bara

Hand på denna kväljande smittohärd

Denna vämjeliga avkomling

Och besudlade anförvant

Tre vintrar — två solar

Det av vikt kan icke längre finna

Skugga under skapelsens vågskål

Den strävar dröjande men obönhörlig

Mot en brinnande horisont

Som dammkorn på lien

Änglars skördetid och världens slut

Det av värde äro en atom

I betydenhet till själlöst förfall

Så klyv den atomen du avskyvärda broder

Klyv den igen och igen

I människosonens skugga

Blir var fiende till vän

Stirra in i solen, vidriga broder, stirra in i solen

Låt oss bedja inför en brinnande horisont

Nu låt oss be

Må bäcken som gav själen dådkraft

Bli till brinnande tjära

Må regnet, det renande och livsgivande

Bli till hagel och eldkol

Tre vintrar — två solar

Betvinga var träd

Betvinga var strå att blomma

Ut och dö en sista gång

Svavel och salt

Ingen mylla eller grönskande jord

Storm och hagel

Ingen tillbedjan eller andefattigt ord

Tre vintrar — två solar

Det av vikt kan icke längre finna

Skugga under skapelsens vågskål

Den strävar dröjande men obönhörlig

Mot en brinnande horisont

Over vuur, zwavel en gloeien

Wind is de kalk die zou moeten

Die van de schepping zijn gegeven

Mag dan het vlammende mes van je engel brengen

Godslastering en monumentale vernietiging

Drie winters - twee zonnen

Genadeloos en alleen onmiddellijk

Hand op deze misselijkmakende hotspot

Deze walgelijke nakomelingen

En bezoedelde familieleden

Drie winters - twee zonnen

Dat van belang is niet meer te vinden

Schaduw onder de schalen van de schepping

Het streeft slepend maar onverbiddelijk

Op weg naar een brandende horizon

Als stofkorrels op de zeis

Oogsttijd van engelen en het einde van de wereld

Dat van waarde is een atoom

In de zin van zielloos verval

Dus splits dat atoom jij afschuwelijke broer

Splits het opnieuw en opnieuw

In de schaduw van de Zoon des Mensen

Wordt elke vijand van een vriend

Staren in de zon, walgelijke broer, staren in de zon

Laten we bidden voor een brandende horizon

Laten we nu bidden

Moge de beek die de ziel daadkracht gaf

Verander in brandende teer

Voel de regen, de reiniging en het levengevende

Verander in hagel en kolen

Drie winters - twee zonnen

Indienen waren bomen

Verzenden was stro om te bloeien

Uit en sterf nog een laatste keer

Zwavel en zout

Geen aarde of weelderige grond

Storm en hagel

Geen aanbidding of woordeloze geest

Drie winters - twee zonnen

Dat van belang is niet meer te vinden

Schaduw onder de schalen van de schepping

Het streeft slepend maar onverbiddelijk

Op weg naar een brandende horizon