Sem rãzao - Amália Rodrigues

Meu amor, não me perguntes o motivo

Da paixão que me tortura

A verdadeira paixão não tem razão

Nem se procura

É desgosto a felicidade que cheguei

A qualquer altura

Por que gostei de ti, não sei!

Pois nada fiz pra que te queira!

Se o amor se perdeu

Que culpa tenho eu

De querer-te desta maneira?

O amor não é das ordens de ninguém

Aparece de surpresa

Só sei que assim que te vi

Olhei para ti e fiquei presa

Neste mundo ninguém sabe

Do amor a natureza!

Ninguém sabe onde mora a sorte

Nem se adivinha o mal-castigo!

E o amor, quando vem

Não sabemos também

A sorte que traz consigo

Mijn liefste, vraag me niet waarom

Van de passie die me kwelt

Echte passie klopt niet

Niet eens kijken

Het is walgelijk het geluk dat ik aankwam

te allen tijde

Waarom ik je leuk vond, ik weet het niet!

Nou, ik heb niets gedaan om je te laten verlangen!

Als liefde verloren was gegaan

wat is mijn fout?

Om je zo te willen?

 Liefde is niet in opdracht van iemand

Het lijkt bij verrassing

Dat weet ik gewoon zodra ik je zag

Ik keek naar je en zat in de val

In deze wereld weet niemand

Van liefde tot natuur!

Niemand weet waar geluk woont

Raad de kwade straf niet eens!

En liefde, als het zover is

wij weten het ook niet

Het geluk dat het met zich meebrengt