A Ma Fille - Charles Aznavour

Je sais qu’un jour viendra car la vie le commande

Ce jour que j’appréhende où tu nous quitteras

Je sais qu’un jour viendra où triste et solitaire

En soutenant ta mère et en traînant mes pas

Je rentrerai chez nous dans un «chez nous» désert

Je rentrerai chez nous où tu ne seras pas

Toi tu ne verras rien des choses de mon cœur

Tes yeux seront crevés de joie et de bonheur

Et j’aurai un rictus que tu ne connais pas

Qui semble être un sourire ému mais ne l’est pas

En taisant ma douleur à ton bras fièrement

Je guiderai tes pas quoique j’en pense ou dise

Dans le recueillement d’une paisible église

Pour aller te donner à l’homme de ton choix

Qui te dévêtira du nom qui est le nôtre

Pour t’en donner un autre que je ne connais pas

Je sais qu’un jour viendra tu atteindras cet âge

Où l’on force les cages ayant trouvé sa voie

Je sais qu’un jour viendra, l'âge t’aura fleurie

Et l’aube de ta vie ailleurs se lèvera

Et seul avec ta mère le jour comme la nuit

L'été comme l’hiver nous aurons un peu froid

Et lui qui ne sait rien du mal qu’on s’est donné

Lui qui n’aura rien fait pour mûrir tes années

Lui qui viendra voler ce dont j’ai le plus peur

Notre part de passé, notre part de bonheur

Cet étranger sans nom, sans visage

Oh !

Combien je le hais

Et pourtant s’il doit te rendre heureuse

Je n’aurai envers lui nulle pensée haineuse

Mais je lui offrirai mon cœur avec ta main

Je ferai tout cela en sachant que tu l’aimes

Simplement car je t’aime

Le jour, où il viendra

Ik weet dat er een dag zal komen omdat het leven erom vraagt

Deze dag waar ik bang voor ben wanneer je ons zult verlaten

Ik weet dat er een dag zal komen dat ik verdrietig en eenzaam ben

Door je moeder te steunen en mijn stappen te slepen

Ik kom thuis in een verlaten "thuis"

Ik kom naar huis waar jij niet bent

Je zult de dingen van mijn hart niet zien

Je ogen zullen gevuld zijn met vreugde en geluk

En ik zal een grijns hebben die je niet kent

Wat een weemoedige glimlach lijkt, maar dat niet is

Mijn pijn met trots het zwijgen opleggen aan je arm

Ik zal je stappen begeleiden, wat ik ook denk of zeg

In de beschouwing van een vreedzame kerk

Om te gaan en jezelf te geven aan de man van je keuze

Wie zal jou de naam ontnemen die van ons is

Om je er nog een te geven die ik niet ken

Ik weet dat je op een dag die leeftijd zult bereiken

Waar we de kooien dwingen hun weg te vinden

Ik weet dat er een dag zal komen, de leeftijd zal je tot bloei hebben gebracht

En de dageraad van je leven elders zal opstaan

En dag en nacht alleen met je moeder

Zomer en winter zullen we het een beetje koud hebben

En hij die niets weet van de moeite die we hebben gedaan

Hij die niets zal hebben gedaan om je jaren te doen rijpen

Hij die zal komen stelen waar ik het meest bang voor ben

Ons deel van het verleden, ons deel van geluk

Deze naamloze, anonieme vreemdeling

Oh !

hoe erg ik hem haat

En toch als hij je gelukkig zou maken

Ik zal geen haatdragende gedachten naar hem toe hebben

Maar ik zal haar mijn hart geven met jouw hand

Ik zal dit allemaal doen wetende dat je van haar houdt

Omdat ik van je hou

De dag dat hij zal komen