Melancholy Under Darkened Skies - Passage

The end is the new evidence

We have become the dying light

Visions of dark and sad faces

Hope is leaving as days go by

We killed all beauty

This pale serenity is painted in black

From my wounds

I blame the whole world

For my unforgiven sins

Have you ever reached the edge of tolerance?

Night is fading away as clouds stay

In my heart there is no answers

I still suffer as the shadows remain silent

All the love is buried underground

At the feet of the vast ocean of time

Dreaming in black and white

Melancholy under darkened skies

It’s freezing my blood now

The dream I once had is broken

I cannot see any path

My mind is completely numb, the essence of the damned

I feel myself like drowning in a sea

Of no return

The sudden death of illusions

Erases every traces of hope in me

The coronation of despair

But life killed me in the corner

Life took me everything I loved

Death is the new evidence

When all colours fade away

I am so weak under all this pressure

And I just want to fly away

We killed all beauty in this world…

This pale serenity is painted in black

Het einde is het nieuwe bewijs

We zijn het uitstervende licht geworden

Visioenen van donkere en droevige gezichten

Hoop vertrekt naarmate de dagen verstrijken

We hebben alle schoonheid vermoord

Deze bleke sereniteit is zwart geschilderd

Van mijn wonden

Ik geef de hele wereld de schuld

Voor mijn niet-vergeven zonden

Heb je ooit de grens van tolerantie bereikt?

De nacht vervaagt terwijl de wolken blijven

In mijn hart zijn er geen antwoorden

Ik lijd nog steeds terwijl de schaduwen zwijgen

Alle liefde is ondergronds begraven

Aan de voet van de enorme oceaan van de tijd

Dromen in zwart-wit

Melancholie onder donkere luchten

Het bevriest mijn bloed nu

De droom die ik ooit had is gebroken

Ik zie geen pad

Mijn geest is volledig verdoofd, de essentie van de verdoemden

Ik voel me alsof ik verdrink in een zee

Van geen terugkeer

De plotselinge dood van illusies

Wist elk spoor van hoop in mij

De kroning van de wanhoop

Maar het leven heeft me vermoord in de hoek

Het leven nam me alles waar ik van hield

De dood is het nieuwe bewijs

Wanneer alle kleuren vervagen

Ik ben zo zwak onder al deze druk

En ik wil gewoon wegvliegen

We hebben alle schoonheid in deze wereld vermoord...

Deze bleke sereniteit is zwart geschilderd