Freezing - Kayak

Love used to be a safe place, a refuge

Protecting a weakness we kept in our hearts

But what bound us was just what would finally break us

Our stronghold collapsed like a frail house of cards

Now love has become the faintest of memories

Of a life that is no longer mine

Where refuge has turned into desolate wasteland

And stormclouds appear to darken our skies

In a world made of ice

And I’m freezing

Freezing to death in this landscape

Of silence and ingnorance

Selfishness, hate and regret

Ooh, ïm freezing to death

Love used to be our asylum, our haven

Where no one coulkd enter, except you and me

Surrended by walls, that would not only gard us

But lock us inside, eventually

Now love has become a forgetten accessory

Lost in the back of our minds

Where cold winds are blowing, and I’m chilled to the bone

All tears change in crystals embedded in lies

In this world made of ice

And I’m freezing

Freezing to death in this landscape

Of silence and ingnorance

Selfishness, hate and regret

I am freezing to death

Losing my breath after ages

Of silence and ingnorance

Selfishness, hate and regret

I am freezing to death

I am freezing to death

Sometimes it seems like we never excisted

A dream that I’ve woken from, but far too late

Tainted and tarnished, and still it persisted

No matter what, we where both heading straight

For a fall

Left with nothing at all

Oh I’m freezing

Freezing to death in this landscape

Of silence and ingnorance

Selfishness, hate and regret

I am freezing to death

Vroeger was liefde een veilige plek, een toevluchtsoord

Een zwakte beschermen die we in ons hart hebben bewaard

Maar wat ons bond, was precies wat ons uiteindelijk zou breken

Ons bolwerk stortte in als een fragiel kaartenhuis

Nu is liefde de vaagste herinnering geworden

Van een leven dat niet langer van mij is

Waar toevlucht is veranderd in desolate woestenij

En onweerswolken lijken onze lucht te verduisteren

In een wereld gemaakt van ijs

En ik heb het ijskoud

Doodvriezen in dit landschap

Van stilte en onwetendheid

Egoïsme, haat en spijt

Ooh, ik vries dood

Vroeger was liefde ons asiel, onze haven

Waar niemand binnen kan komen, behalve jij en ik

Overgegeven door muren, dat zou ons niet alleen behagen

Maar sluit ons uiteindelijk binnen op

Nu is liefde een vergeten accessoire geworden

Verloren in ons achterhoofd

Waar koude wind waait en ik het koud heb tot op het bot

Alle tranen veranderen in kristallen ingebed in leugens

In deze wereld gemaakt van ijs

En ik heb het ijskoud

Doodvriezen in dit landschap

Van stilte en onwetendheid

Egoïsme, haat en spijt

Ik vries dood

Na eeuwen mijn adem kwijt

Van stilte en onwetendheid

Egoïsme, haat en spijt

Ik vries dood

Ik vries dood

Soms lijkt het alsof we nooit hebben bestaan

Een droom waaruit ik ben ontwaakt, maar veel te laat

Bezoedeld en bezoedeld, en toch bleef het bestaan

Wat er ook gebeurt, we gaan allebei rechtdoor

Voor een val

Met helemaal niets achtergelaten

Oh ik heb het ijskoud

Doodvriezen in dit landschap

Van stilte en onwetendheid

Egoïsme, haat en spijt

Ik vries dood