Echoes of Failures - Tantal

In times of solitude I turn to memories,

Sweep away dust from ruins of my past.

There is nothing I can do to change my faults.

In silence I whisper unsaid words… to you.

Take a little look back there are so many things undone

And what has done is all mistakes in which I drown.

I never said a world, never showed affection.

I stuck in my shell there is no connection.

I open my old but still bleeding wounds

And every time I ask myself: «What if I could???»

I’m still hearing the sound of your cries

Memories canker us.

Frozen memories in which I have my life

Hurt me all these years that have passed by.

I regret deep inside my stone cold heart.

Echoes of failures like reflection in the looking-glass,

Echoes of failures chase us through our lives.

All wounds I caused now are mine and scars torn open,

I feel your grief, your pain.

I thought I’ve coped with it.

But time doesn’t heal it and I can’t forgive myself.

Voices from the past are calling me again.

Frozen memories in which I have my life

Hurt me all these years that have passed by.

I regret deep inside my stone cold heart.

Echoes of failures like reflection in the looking-glass,

Echoes of failures chase us through our lives,

Spiraling through time, never know when you meet them.

Recollections of failures.

Keep them!

In tijden van eenzaamheid wend ik me tot herinneringen,

Veeg stof weg van ruïnes uit mijn verleden.

Ik kan niets doen om mijn fouten te veranderen.

In stilte fluister ik onuitgesproken woorden... aan jou.

Kijk even terug, er zijn zoveel dingen ongedaan gemaakt

En wat heeft gedaan, zijn alle fouten waarin ik verdrink.

Ik heb nooit een wereld gezegd, nooit genegenheid getoond.

Ik zit vast in mijn schulp, er is geen verbinding.

Ik open mijn oude maar nog steeds bloedende wonden

En elke keer vraag ik me af: "Wat als ik zou kunnen???"

Ik hoor nog steeds het geluid van je gehuil

Herinneringen verpesten ons.

Bevroren herinneringen waarin ik mijn leven heb

Doe me pijn al die jaren die voorbij zijn gegaan.

Het spijt me diep van binnen in mijn steenkoude hart.

Echo's van mislukkingen zoals reflectie in de spiegel,

Echo's van mislukkingen jagen ons door ons leven.

Alle wonden die ik nu heb veroorzaakt zijn van mij en littekens zijn opengereten,

Ik voel je verdriet, je pijn.

Ik dacht dat ik ermee om was gegaan.

Maar de tijd geneest het niet en ik kan het mezelf niet vergeven.

Stemmen uit het verleden roepen me weer.

Bevroren herinneringen waarin ik mijn leven heb

Doe me pijn al die jaren die voorbij zijn gegaan.

Het spijt me diep van binnen in mijn steenkoude hart.

Echo's van mislukkingen zoals reflectie in de spiegel,

Echo's van mislukkingen jagen ons door ons leven,

Spiraal door de tijd, weet nooit wanneer je ze ontmoet.

Herinneringen aan storingen.

Hou ze!