Through the Years - Tantal

Looking through the years that have passed, pretending that I regret nothing.

I must apply myself in life.

I’m searching for something…

I don’t know…

Always standing at the crossroad, choosing a path I will walk.

It is like a gamble that we can’t ignore…

And I play…

I’m weak to find myself, the reason for my life.

Remember who I used to be… still waiting for the helping hand.

Feeling lost and confused, tired of constant uncertainty that is hunting me.

Changes… look at me I’m not the man I used to be

Before…

I’m weak to find myself, the reason for my life.

Remember who I used to be… still waiting for the helping hand.

Remember who I used to be… still waiting for the helping hand.

I’m weak to find myself, the reason for my life.

Remember who I used to be… still waiting for the helping hand.

I have lost my way in life, in this maze I slowly die.

Childhood has ended and now I’m drowning in the sea called life.

Youth has no things to regret, but it’s time to think about

What I have done…

Am I another faceless shadow in the crowd?

Is there any reason for my life?

Am I another victim of deception?

Are there any answers to my questions?

Kijkend door de jaren die zijn verstreken, doen alsof ik nergens spijt van heb.

Ik moet mezelf toepassen in het leven.

Ik ben op zoek naar iets...

Ik weet het niet…

Altijd op het kruispunt staan, een pad kiezend dat ik zal bewandelen.

Het is als een gok die we niet kunnen negeren...

En ik speel...

Ik ben zwak om mezelf te vinden, de reden voor mijn leven.

Weet je nog wie ik was... nog steeds wachtend op de helpende hand.

Ik voel me verloren en verward, moe van de constante onzekerheid die op me jaagt.

Veranderingen... kijk naar mij, ik ben niet de man die ik vroeger was

Voordat…

Ik ben zwak om mezelf te vinden, de reden voor mijn leven.

Weet je nog wie ik was... nog steeds wachtend op de helpende hand.

Weet je nog wie ik was... nog steeds wachtend op de helpende hand.

Ik ben zwak om mezelf te vinden, de reden voor mijn leven.

Weet je nog wie ik was... nog steeds wachtend op de helpende hand.

Ik ben de weg kwijt in het leven, in dit doolhof sterf ik langzaam.

De kindertijd is voorbij en nu verdrink ik in de zee die leven heet.

De jeugd heeft geen dingen om spijt van te hebben, maar het is tijd om over na te denken

Wat heb ik gedaan…

Ben ik een andere gezichtsloze schaduw in de menigte?

Is er een reden voor mijn leven?

Ben ik een ander slachtoffer van bedrog?

Zijn er antwoorden op mijn vragen?