Verdi: La traviata / Act II - "Di Provenza il mar, il suol" - Sherrill Milnes, Bayerisches Staatsorchester, Carlos Kleiber

Di Provenza il mar, il suol — chi dal cor ti cancello?

Al natio fulgente sol — qual destino ti furò?

Oh, rammenta pur nel duol — ch’ivi gioia a te brillò;

E che pace colà sol — su te splendere ancor può

Dio mi guidò!

Ah!

il tuo vecchio genitor — tu non sai quanto soffrì

Te lontano, di squallor il suo tetto si coprì

Ma se alfin ti trovo ancor, — se in me speme non fallì

Se la voce dell’onor — in te appien non ammutì

Dio m’esaudì!

Van de Provence de zee, de bodem - wie verwijdert u uit het hart?

Naar de felle inheemse zon - welk lot heb ik van je genomen?

Oh, onthoud zelfs in het verdriet - dat je vreugde in je scheen;

En wat een vrede daar alleen - op jou kan het nog schijnen

God leidde mij!

Ah!

je oude ouder - je weet niet hoeveel hij geleden heeft

Ver weg was het dak bedekt met ellende

Maar als ik je eindelijk nog vind, - als ik hoop dat het niet is mislukt

Als de stem van eer - in te appien niet gedempt was

God heeft mij vervuld!