Flawed - Chris Webby, Skrizzly Adams

It’s hard to be scared of a little thunder

When you’ve spent your whole life waiting in the rain

You reminisce, just grin, look back and wonder

If you’re ever gonna feel that way again

Yeah, but you sit all at home, you’re waiting

But I’ve got a long way to go

Just hold on 'til the stars start fading

Just feel like I’m almost home

Yeah, there’s no tendency that I can see

To get you off my mind

I’m just flawed

No, I’m just flawed

Sirens went off in his head

Still half-drunk in a foreign bed

Said he’d be home after work, but he went to the bar instead

And instead of with his wife, he woke up with this new acquaintance

He met after seven shots and a couple of beers to chase it

Basically he was wasted, but there’s always a choice

Reason chimed in, but he was ignoring the voice

Now he’s throwing on his wrinkled clothes

And he knows when he goes home

To that glass house with these old stones

He gonna put on this mask, kiss her neck and then ask

«How was your night?»

before she even has a chance to react

He’ll be fine, it isn’t like this is the first time

Shit, everybody needs an occasion to unwind

Ain’t a crime to run away from things occasionally

A way to release, that’s just human nature and he

Pulled down the driveway, saw his daughter playing on the lawn

And all his rationalization was gone

I’ve been trying, but can’t deny

That these things I do, I can’t justify

I feel it weighing while I’m by your side

I’m just flawed

Yeah, I’m just flawed

He was greeted with a orange juice and something to eat

And a kiss on the cheek, as if he didn’t just cheat

Felt that shiver down his neck

That’s the feeling of regret

As she handed him his eggs, smelling whiskey on his breath

Before she had the chance to even ask him about last night

He said he had some drinks and crashed on the couch at the office

All this was just an obvious lie

And she could feel it in her gut, but said nothing as a reply

She just stared at the man that she’d given everything to

And the silence built into tension that enveloped the room

'Til it was broken by the daughter saying

«Daddy come see

This picture that I drew of you and mommy back when you seemed

So much happier

Is anything wrong?

Am I in trouble?»

«No, everything is fine» they said

«We both love you»

And they both smiled as the moment occurred

Like they forgot how fucking broken they were

I’ve been trying, but can’t deny

That these things I do, I can’t justify

I feel it weighing while I’m by your side

I’m just flawed

Yeah, I’m just flawed

He stood there in the shower

With the steam filling his lungs

As if the water could wash away all the shit that he’d done

He let it run, deep in thought about when he was young

Got out and looked in the mirror back at the man he’d become

Then he opened the door to see his wife on the bed

On the verge of tears, looked him in the eyes and instead

Of saying anything, she threw him his phone with a text read

But instead of more lies, he just looked at her and said

I’ve been trying, but can’t deny

That these things I do, I can’t justify

I feel it weighing while I’m by your side

I’m just flawed

Yeah, I’m just flawed

I’ve been trying, but can’t deny

That these things I do, I can’t justify

I feel it weighing while I’m by your side

I’m just flawed

Yeah, I’m just flawed

Het is moeilijk om bang te zijn voor een beetje onweer

Als je je hele leven in de regen hebt gewacht

Je haalt herinneringen op, grijnst gewoon, kijk terug en vraag je af

Als je je ooit weer zo zult voelen

Ja, maar je zit helemaal thuis, je wacht

Maar ik heb nog een lange weg te gaan

Houd vol tot de sterren beginnen te vervagen

Gewoon het gevoel hebben dat ik bijna thuis ben

Ja, er is geen tendens die ik kan zien

Om je uit mijn gedachten te krijgen

Ik ben gewoon gebrekkig

Nee, ik ben gewoon gebrekkig

Sirenes gingen af ​​in zijn hoofd

Nog steeds half dronken in een vreemd bed

Zei dat hij na het werk thuis zou zijn, maar in plaats daarvan ging hij naar de bar

En in plaats van met zijn vrouw, werd hij wakker met deze nieuwe kennis

Hij ontmoette elkaar na zeven schoten en een paar biertjes om het na te jagen

Eigenlijk was hij verspild, maar er is altijd een keuze

Reden stemde in, maar hij negeerde de stem

Nu trekt hij zijn gekreukte kleren aan

En hij weet wanneer hij naar huis gaat

Naar dat glazen huis met deze oude stenen

Hij gaat dit masker opzetten, haar nek kussen en dan vragen

"Hoe was je nacht?"

voordat ze zelfs maar de kans heeft om te reageren

Het komt goed met hem, het is niet alsof dit de eerste keer is

Shit, iedereen heeft een gelegenheid nodig om tot rust te komen

Het is geen misdaad om af en toe voor dingen weg te lopen

Een manier om los te laten, dat is gewoon de menselijke natuur en hij

Hij reed de oprit af, zag zijn dochter spelen op het gazon

En al zijn rationalisatie was weg

Ik heb het geprobeerd, maar kan het niet ontkennen

Dat deze dingen die ik doe, ik niet kan rechtvaardigen

Ik voel het wegen terwijl ik aan je zijde ben

Ik ben gewoon gebrekkig

Ja, ik ben gewoon gebrekkig

Hij werd begroet met een sinaasappelsap en iets te eten

En een kus op de wang, alsof hij niet gewoon vals speelde

Voelde die rilling in zijn nek

Dat is het gevoel van spijt

Terwijl ze hem zijn eieren overhandigde, whisky ruikend op zijn adem

Voordat ze de kans had om hem zelfs maar naar gisteravond te vragen

Hij zei dat hij wat gedronken had en op kantoor op de bank neerstortte

Dit alles was gewoon een voor de hand liggende leugen

En ze voelde het in haar buik, maar zei niets als antwoord

Ze staarde alleen maar naar de man aan wie ze alles had gegeven

En de stilte ingebouwd in spanning die de kamer omhulde

Tot het werd gebroken door de dochter die zei:

"Papa kom kijken"

Deze foto die ik van jou en mama maakte toen je leek

Zo veel gelukkiger

Is er iets aan de hand?

Zit ik in de problemen?"

«Nee, alles is in orde» zeiden ze

"We houden allebei van je"

En ze glimlachten allebei toen het moment zich voordeed

Alsof ze vergeten waren hoe verdomd gebroken ze waren

Ik heb het geprobeerd, maar kan het niet ontkennen

Dat deze dingen die ik doe, ik niet kan rechtvaardigen

Ik voel het wegen terwijl ik aan je zijde ben

Ik ben gewoon gebrekkig

Ja, ik ben gewoon gebrekkig

Hij stond daar onder de douche

Met de stoom die zijn longen vult

Alsof het water alle shit die hij had gedaan zou kunnen wegspoelen

Hij liet het lopen, diep in gedachten over toen hij jong was

Stapte uit en keek in de spiegel terug naar de man die hij was geworden

Toen opende hij de deur om zijn vrouw op het bed te zien

Op het randje van tranen, keek hem in de ogen en in plaats daarvan

Om iets te zeggen, gooide ze hem zijn telefoon toe met een leestekst

Maar in plaats van nog meer leugens, keek hij haar aan en zei:

Ik heb het geprobeerd, maar kan het niet ontkennen

Dat deze dingen die ik doe, ik niet kan rechtvaardigen

Ik voel het wegen terwijl ik aan je zijde ben

Ik ben gewoon gebrekkig

Ja, ik ben gewoon gebrekkig

Ik heb het geprobeerd, maar kan het niet ontkennen

Dat deze dingen die ik doe, ik niet kan rechtvaardigen

Ik voel het wegen terwijl ik aan je zijde ben

Ik ben gewoon gebrekkig

Ja, ik ben gewoon gebrekkig