Мембраны - 5sta Family

Ни о чём, ни о чём, мы с тобой не говорили или realy.

Ты так ушёл, ушёл и не оставил номер мой в своей мобиле.

Я ничего не смыслю в этих числах, числах, числах, мыслях.

Ну почему на паузе моя любовь к тебе сейчас зависла?

Сломанные нервы надолго, да!

Мне бы сейчас с подругой денёчек-два.

Сяду на асфальт, мыслей гигабайт...

Тонкие, как мембраны наши с тобой слова.

Может, залечим раны;

может быть никогда.

Ты проведи меня по лабиринтам памяти.

Эти чувства вне закона, но не запретить.

SMS уже запущен, но не долетит -

Нет, нет, нет, нет.

Мы словно между измерений в невесомости.

Всё ожидаем изменений, но не можем уйти.

Мы, как потерянные соты в сети

И не доступен абонент.

Но без тебя - я не я, это точный факт.

Мои будни сумбур, типа - WTF?

Мысли только об одном, в голове хлам.

Помню вкус твоих губ - buble gum!

Мир сошёл с ума или crazy я.

Меня штормит - эта любовь нетрезвая.

Перемотаю фильм, я отключу экран.

Тонкие, как мембраны наши с тобой слова.

Может, залечим раны;

может быть никогда.

Перемешались дни, я привидение в пустой квартире;

И голос эхом твой, на всех волнах в эфире.

Не отпустить и не забыть те дни, что между нами были;

Но что мы замутили?

Но что мы замутили?

Сломанные нервы надолго, да.

Разные сюжеты, одна глава.

Снова монолог, мы рядом, но в одного

Позиции многогранны.

Тонкие, как мембраны наши с тобой слова.

Может, залечим раны;

может быть никогда.

Тонкие, как мембраны наши с тобой слова.

Может, залечим раны;

может быть никогда.

Over niets, over niets, we hebben niet met je gepraat of echt niet.

Je ging zo weg, ging weg en liet mijn nummer niet in je mobiel achter.

Ik begrijp niets van deze getallen, getallen, getallen, gedachten.

Nou, waarom is mijn liefde voor jou nu op pauze gezet?

Lange tijd gebroken zenuwen, yeah!

Ik zou nu een dag of twee met een vriend hebben.

Ik ga op het asfalt zitten, gigabytes aan gedachten...

Zo dun als membranen zijn onze woorden met u.

Misschien kunnen we de wonden helen;

misschien nooit.

Je leidt me door de labyrinten van het geheugen.

Deze gevoelens zijn verboden, maar niet verboden.

SMS is al gelanceerd, maar zal niet bereiken -

Nee nee nee nee.

We zijn als tussen dimensies in gewichtloosheid.

We verwachten allemaal veranderingen, maar we kunnen niet weg.

We zijn als verloren cellen in het netwerk

En de abonnee is niet beschikbaar.

Maar zonder jou - ik ben ik niet, dat is een feit.

Mijn weekdagen zijn een puinhoop, zoals - WTF?

Gedachten aan maar één ding, rotzooi in mijn hoofd.

Ik herinner me de smaak van je lippen - kauwgom!

De wereld is gek geworden of ik ben gek.

Ik ben stormachtig - deze liefde is dronken.

Spoel de film terug, ik zet het scherm uit.

Zo dun als membranen zijn onze woorden met u.

Misschien kunnen we de wonden helen;

misschien nooit.

De dagen zijn door elkaar, ik ben een geest in een leeg appartement;

En je stem echoot op alle golven in de lucht.

Laat niet los en vergeet die dagen niet die tussen ons waren;

Maar wat hebben we verpest?

Maar wat hebben we verpest?

Gebroken zenuwen voor een lange tijd, yeah

Verschillende verhalen, één hoofdstuk.

Wederom een ​​monoloog, we zijn dichtbij, maar in één

Posities zijn veelzijdig.

Zo dun als membranen zijn onze woorden met u.

Misschien kunnen we de wonden helen;

misschien nooit.

Zo dun als membranen zijn onze woorden met u.

Misschien kunnen we de wonden helen;

misschien nooit.