Adiós Amor - Caramelos de Cianuro

Cuando pasaste dejaste un desastre, me viste, te vi

Te vestiste y te fuiste

Eres furia, lujuria y exceso… yo soy carne y hueso

¿Cómo salgo ileso?

Y sorpresa regresaste a darte, demasiado poco, demasiado

Tarde

El deseo no se recalienta, vuelve de la tumba la novia

Sangrienta

Después del último aliento se detiene un corazón

Enfrentar los sentimientos es poder decir…

Adiós amor, adiós

Ya no hay nada que nos una así es mejor

Le lloraremos a la luna

Adiós amor, adiós amor

Ya no hay nada que nos una…

Esta vez no habrá último polvo, no habrá último beso

No estamos para eso

No quiero darle la espalda al espejo ¿Qué vale tenernos

Tan cerca y tan lejos?

Y sorpresa regresaste a darte, demasiado poco, demasiado

Tarde

El deseo no se recalienta, vuelve de la tumba la novia

Sangrienta

Después del último aliento se detiene un corazón

Enfrentar los sentimientos es poder decir…

Si cada día que pasa nos queremos menos, si cada noche

Nos alejamos más

Que nuestro último gesto sea sincero… un amor de muerte

Natural…

Adiós amor… adiós

Adiós amor… adiós

Adiós amor… adiós

Adiós amor… adiós

Toen je passeerde liet je een puinhoop achter, je zag mij, ik zag jou

je kleedde je aan en ging weg

Je bent woede, lust en overdaad... Ik ben vlees en been

Hoe kom ik er ongeschonden uit?

En verrassing dat je terugkwam om jezelf te weinig, te veel te geven

Namiddag

Het verlangen raakt niet oververhit, de bruid komt terug uit het graf

verdomd

Na de laatste adem stopt een hart

Gevoelens onder ogen zien is kunnen zeggen...

Tot ziens, liefs, tot ziens

Er is niets meer dat ons verenigt, dus het is beter

We zullen huilen naar de maan

Vaarwel liefde, vaarwel liefde

Er is niets meer dat ons verenigt...

Deze keer zal er geen laatste neukbeurt zijn, er zal geen laatste kus zijn

daar zijn we niet voor

Ik wil de spiegel niet de rug toekeren, wat heeft het voor zin om ons te hebben

Zo dichtbij en toch zo ver weg?

En verrassing dat je terugkwam om jezelf te weinig, te veel te geven

Namiddag

Het verlangen raakt niet oververhit, de bruid komt terug uit het graf

verdomd

Na de laatste adem stopt een hart

Gevoelens onder ogen zien is kunnen zeggen...

Als we elke dag die voorbijgaat minder van elkaar houden, ja elke nacht

We gaan verder weg

Laat ons laatste gebaar oprecht zijn... een liefde voor de dood

natuurlijk…

Tot ziens, liefs, tot ziens

Tot ziens, liefs, tot ziens

Tot ziens, liefs, tot ziens

Tot ziens, liefs, tot ziens