Aril - Fejd

Lågor flämtar i vår äril såsom längtan den förtär

Liksom aska är då soten som elden vi alla bär

Blott de ringa är så vackert, jag giver mig till skogen hän

Likt en fura för min stolthet svärjer livet som sy för sägn

Jag råder själv om alla tanker ty de tvivel i min själ

Jag sörjer livet för dess fägnand om livet är mig kärt

Såsom skuggspel uti natten leker ont för den som ser

Gillra fånga dödens ögon, vem skonar om ingen ber

Svaren stundar i vår levnad, jagar ödet som skall ske

Söka lyckan om de väntar, skänka tröst när sorgen led

Jag råder själv om alla tanker ty de tvivel i min själ

Jag sörjer livet för dess fägnand om livet är mig kärt

Om vår äril nu falnar en gång

Spå mina händar i det som finns kvar

Minnen av lågor i askan den grå

Ett järtecken varslar mig i en slocknade glöd

I var gnista en gyllne tår som ämnar att dö

Lågor flämtar i vår äril såsom längtan den förtär

Liksom aska är då soten som elden vi alla bär

Blott de ringa är så vackert, jag giver mig till skogen hän

Likt en fura för min stolthet svärjer livet som sy för sägn

Jag råder själv om alla tanker ty de tvivel i min själ

Jag sörjer livet för dess fägnand om livet är mig kärt

Om vår äril nu falnar en gång

Spå mina händar i det som finns kvar

Minnen av lågor i askan den grå

Vlammen happen naar adem in onze eb als het verlangen dat het verteert

Als as, is roet als het vuur dat we allemaal dragen

Alleen de kleintjes zijn zo mooi, ik ga naar het bos

Als een den voor mijn trots, zweert het leven als naaien voor legendes

Ik adviseer mezelf over alle gedachten omdat het twijfels in mijn ziel zijn

Ik rouw om de vreugde van het leven als het leven me dierbaar is

Als schaduwspel in de nacht, speelt het kwaad voor degene die ziet

Zoals de ogen van de dood vangen, wie spaart als niemand bidt?

De antwoorden blijven in ons leven hangen, op jacht naar het lot dat gaat gebeuren

Zoek geluk als ze wachten, geef troost bij verdriet

Ik adviseer mezelf over alle gedachten omdat het twijfels in mijn ziel zijn

Ik rouw om de vreugde van het leven als het leven me dierbaar is

Als onze boodschappen nu een keer vallen

Voorspel mijn handen in wat er over is

Herinneringen aan vlammen in de as de grijze

Een oorteken waarschuwt me in een gedoofde gloed

In elke vonk een gouden traan die van plan is te sterven

Vlammen happen naar adem in onze eb als het verlangen dat het verteert

Als as, is roet als het vuur dat we allemaal dragen

Alleen de kleintjes zijn zo mooi, ik ga naar het bos

Als een den voor mijn trots, zweert het leven als naaien voor legendes

Ik adviseer mezelf over alle gedachten omdat het twijfels in mijn ziel zijn

Ik rouw om de vreugde van het leven als het leven me dierbaar is

Als onze boodschappen nu een keer vallen

Voorspel mijn handen in wat er over is

Herinneringen aan vlammen in de as de grijze