Vindarnas famn - Fejd

Såg du alla de drömmar dö

Som aldrig skall ske i skymningens ljuva sken

Söker din väg, följer stigar mot livets vida hav

Så ensam var du, jag sörjer dig

Så kom, min käraste vän

I barndomen vandrar kvar, en vädjan om svar

Minns din längtan att dö i vindarnas famn

Tid av bördornas tunga fjät

Så ödmjuk du var med känslornas grymma törst

I hjärtat som brann, kärlek föder sin ömma varma kraft

Förgäves så kallt då dagen gryr

Så kom, min käraste vän

I barndomen vandrar kvar, en vädjan om sanningens alla svar

Minns din längtan att dö i vindarnas famn

I min famn

Heb je al die dromen zien sterven

Wat nooit zou mogen gebeuren in het zoete licht van de schemering

Op zoek naar je weg, paden volgend naar de wijde zee van het leven

Je was zo alleen, ik rouw om je

Dus kom op, mijn beste vriend

In de kindertijd dwaalt nog steeds, een roep om antwoorden

Denk aan je verlangen om te sterven in de armen van de wind

Tijd van zware lasten van lasten

Hoe nederig was je met de hevige dorst van emoties

In het hart dat brandt, baart liefde haar tedere warme kracht

Tevergeefs zo koud als de dag aanbreekt

Dus kom op, mijn beste vriend

In de kindertijd dwaalt nog steeds, een oproep voor alle antwoorden van de waarheid

Denk aan je verlangen om te sterven in de armen van de wind

In mijn armen