Eteins La Lumière - Charles Aznavour, Christian Gaubert

Éteins la lumière

Viens contre mon coeur

Que mes bras te serrent

Prennent ta tiédeur

Que la nuit entière

Nous comble de joie

Éteins la lumière

Rampe contre moi

Éteins la lumière

Tire les rideaux

Coule sur la terre

Faible de ma peau

Deviens la rivière

La source d’amour

Qui me désaltère

Jusqu’au petit jour

A l’heure où tout sombre

Et devient murmure

A l’heure où les ombres

Se collent au mur

Dans la chambre sombre

Mordons dans le fruit

De ses joies sans nombres

Qui vivent la nuit

Éteins la lumière

Love-toi sur moi

Que l’amour éclaire

Nos tendres ébats

Et nous pourrons faire

Détachés du temps

Le doux inventaire

De nos sentiments

Éteins la lumière

Dans l’obscurité

Mes mains qui te serrent

Vont remodeler

Ton front, tes paupières

Tes lèvres et ton cou

Éteins la lumière

La nuit est à nous

Éteins la lumière

Couvre nos folies

D’un peu de mystère

D’un peu de magie

Laisse tes chimères

Sombrer tendrement

Dans l’aimable guerre

Que font les amants

A l’heure où les choses

Semblent délaissées

A l’heure où la rose

Attend la rosée

Le bonheur propose

Ses rêves pour deux

Et l’amour s’impose

Pour les amoureux

Éteins la lumière

Pour dans la grandeur

Extraordinaire

De notre bonheur

N'être que matière

N'être que pensée

Éteins la lumière

Viens on va s’aimer

Doe het licht uit

Kom tegen mijn hart

Mijn armen houden je stevig vast

Neem je lauwheid

Dat de hele nacht

Vervult ons met vreugde

Doe het licht uit

tegen mij kruipen

Doe het licht uit

Teken De gordijnen

Zinkt op de aarde

Zwak van mijn huid

Word de rivier

De bron van liefde

wie lest mijn dorst

Tot zonsopkomst

In een tijd dat alles donker is

En wordt een fluistering

Wanneer de schaduwen

Blijf aan de muur

In de donkere kamer

Laten we bijten in het fruit

Van zijn ontelbare vreugden

Wie leeft de nacht?

Doe het licht uit

hou van jezelf op mij

Laat liefde oplichten

Onze tedere capriolen

En we kunnen doen

Los van de tijd

De zoete inventaris

Van onze gevoelens

Doe het licht uit

In het donker

Mijn handen die je stevig vasthouden

gaan verbouwen

Je voorhoofd, je oogleden

Je lippen en je nek

Doe het licht uit

De nacht is van ons

Doe het licht uit

Bedek onze waanzin

Een beetje mysterie

Een beetje magie

Laat je dromen achter

teder zinken

In de vriendschappelijke oorlog

Wat doen geliefden?

In een tijd waarin dingen

lijken verwaarloosd

Wanneer de roos

Wacht op de dauw

Geluk biedt

Zijn dromen voor twee

En liefde overwint

Voor liefhebbers

Doe het licht uit

Voor in grootheid

Uitzonderlijk

Van ons geluk

om alleen maar materie te zijn

om alleen maar te denken

Doe het licht uit

Kom laten we van elkaar houden