You'd Have to Be Here - Kari Bremnes

I still haven’t gone to do up my hair

You’d have to be here

I like when I hear you talking

And I like when you just let it go

You’d have to be here

I’m watching an old man crossing the street below me now

Strange, but he hardly seems like a man anymore

I know it’s the way of the world that the shimmer we hold somehow

Changes so slowly to sand on the shore

The sun has begun to break through the clouds

You’d have to be here

I like when I see you sleeping

And I like when you just let it go

You’d have to be here

I’m seeing a garden, a place I keep longing to show to you

It’s northerly facing and close to an open fjord

The wind that was moving the rhubarb moved through my childhood, too

Calling so slowly from summers before

And everything changes and nothing can last

I’m sure you’ve been here

Sometimes I can’t help but worry

And sometimes I can just let it go

I’m sure you’ve been here

The days may have names you can call, but they never come back to you

The days are like children, they change into years as they grow

They can’t find their way and there’s no one to show where they’re going to

They play with us here for a while and so swiftly — they go

Ik ben nog steeds niet naar mijn haar gegaan

Je zou hier moeten zijn

Ik vind het leuk als ik je hoor praten

En ik vind het leuk als je het gewoon loslaat

Je zou hier moeten zijn

Ik kijk nu naar een oude man die de straat onder me oversteekt

Vreemd, maar hij lijkt nauwelijks meer op een man

Ik weet dat het de manier van de wereld is dat de glans die we op de een of andere manier vasthouden

Verandert zo langzaam naar zand op de kust

De zon begint door de wolken te breken

Je zou hier moeten zijn

Ik vind het leuk als ik je zie slapen

En ik vind het leuk als je het gewoon loslaat

Je zou hier moeten zijn

Ik zie een tuin, een plek waar ik naar blijf verlangen om je te laten zien

Het ligt op het noorden en dicht bij een open fjord

De wind die de rabarber bewoog, bewoog ook door mijn jeugd

Belt zo langzaam van zomers ervoor

En alles verandert en niets kan blijvend zijn

Ik weet zeker dat je hier bent geweest

Soms kan ik niet anders dan me zorgen maken

En soms kan ik het gewoon laten gaan

Ik weet zeker dat je hier bent geweest

De dagen hebben misschien namen die je kunt noemen, maar ze komen nooit meer bij je terug

De dagen zijn als kinderen, ze veranderen in jaren als ze groeien

Ze kunnen de weg niet vinden en er is niemand om te laten zien waar ze heen gaan

Ze spelen hier een tijdje met ons en zo snel — ze gaan