Yo Te Daré Calor - Charles Aznavour

El cielo aprisa que te de un chal de lana

más no te llenes de temor, mi amor

cuando el invierno apague el sol mañana

Yo te daré calor, yo te daré calor

Vamos los dos a pasear al Sena

que en sus orillas hay verdor, mi amor

más si la brisa al refrescar te atera

yo te daré calor, yo te daré calor

Déjame enlazar tu brazo con el mío

y alegre me dirás con dulce emoción

que ya no sientes frío junto a mí corazón

Si el aire brisa sin piedad tu pelo

mi sueter ponte sin tardar amor

más si persiste el frío en ti, mi cielo

yo te daré calor, yo te daré calor

Esta silbando por París el viento

sube conmigo hasta el desván amor

Tu cara en flor alegrará mi aliento

Yo te daré calor, yo te daré calor

Puerta y ventanas cerraré, mi vida

y un dulce fuego prenderé mi amor

ten confianza solo en mí, querida

yo te daré calor, yo te daré calor

Y si miedo darme faltan miera y ramas

Con ciego frenesí al verme sufrir

Los muebles a las llamas arrojaré por ti

Y si la nieve con disfraz de armiño

muerde el cristal, duerme feliz, mi amor

que noche y día y al igual que a un niño

Yo te daré calor, yo te daré calor

El cielo aprisa que te de un chal de lana

más no te llenes de temor, mi amor

cuando el invierno apague el sol mañana

Yo te daré calor, yo te daré calor

De lucht geeft je snel een wollen sjaal

maar wees niet vervuld van angst, mijn liefste

als de winter morgen de zon uitdoet

Ik zal je warmte geven, ik zal je warmte geven

Laten we allebei gaan wandelen naar de Seine

dat er aan de kust groen is, mijn liefste

meer als de bries je afkoelt

Ik zal je warmte geven, ik zal je warmte geven

Laat me je arm met de mijne verbinden

en gelukkig vertel je het me met zoete emotie

dat je het niet langer koud hebt naast mijn hart

Als de lucht genadeloos door je haar blaast

mijn trui aan zonder uitstel liefde

meer als de kou in je aanhoudt, mijn hemel

Ik zal je warmte geven, ik zal je warmte geven

De wind giert door Parijs

kom met me mee naar de zolder liefde

Je gezicht in bloei zal mijn adem verheugen

Ik zal je warmte geven, ik zal je warmte geven

Deur en ramen zal ik sluiten, mijn leven

en een zoet vuur zal ik mijn liefde aansteken

vertrouw alleen mij, mijn liefste

Ik zal je warmte geven, ik zal je warmte geven

En als ik bang ben om miera en takken te missen

Met blinde razernij om mij te zien lijden

Het meubilair naar de vlammen zal ik voor je gooien

En als de sneeuw vermomd als een hermelijn

bijt in het glas, slaap gelukkig, mijn liefste

die dag en nacht en net als een kind

Ik zal je warmte geven, ik zal je warmte geven

De lucht geeft je snel een wollen sjaal

maar wees niet vervuld van angst, mijn liefste

als de winter morgen de zon uitdoet

Ik zal je warmte geven, ik zal je warmte geven