Snow Sound - [Alexandros]

泣きあかした

季節が去って

僕は大人になっていた

冷たい風が

よく馴染んでいた

あなたに出逢うまでは

Oh, maybe I’m pretending

無関心なふりして

生きてきた僕を

あなたは溶かした

白い街の片隅で僕等出逢う

まだまだあどけない雪がやわらかく包んでいく

あふれた言葉が胸に届く

まだまだ溶けないで、と

雪を眺めていた

泣きあかしても

雪にほころんだ

僕はまだ子供のまま

Oh, maybe I’m pretending

無表情を貫いて

つまずいていた僕を

あなたは守った

例えるならそれは白い音

まだまだ誰にも何にも染まってない音

いがみ合い、許し合いが折り重なり

色鮮やかなまでのメロディーになっていく

Oh, maybe I’m pretending

無関心なふりして

目をそむけていても

あなたを想うよ

白い街の片隅で僕等出逢う

まだまだあどけない雪がやわらかく包んでいく

あふれた言葉が胸に届く

まだまだ溶けないで、と

雪を眺めていた

Ik huilde

het seizoen is voorbij

ik was volwassen

koude wind

ik was bekend met

tot ik je ontmoette

Oh, misschien doe ik alsof

doen alsof je onverschillig bent

ik heb gewoond

jij smolt

We ontmoeten elkaar in een hoek van de witte stad

De nog onschuldige sneeuw wikkelt zich zachtjes

Overlopende woorden bereiken mijn hart

Smelt nog niet

naar de sneeuw kijken

Zelfs als ik huil

lachte naar de sneeuw

ik ben nog een kind

Oh, misschien doe ik alsof

door een uitdrukkingsloos gezicht

ik struikelde

jij beschermde

Het is bijvoorbeeld een wit geluid

Een geluid dat nog door niets of niemand is geverfd

Gekibbel en vergeving stapelen zich op

Het wordt een kleurrijke melodie

Oh, misschien doe ik alsof

doen alsof je onverschillig bent

Zelfs als je je ogen afwendt

Ik denk aan jou

We ontmoeten elkaar in een hoek van de witte stad

De nog onschuldige sneeuw wikkelt zich zachtjes

Overlopende woorden bereiken mijn hart

Smelt nog niet

naar de sneeuw kijken