Le myosotis - Sacha Distel

Quand tu partis, quand

Tu levas le camp

Pour suivre les pas

De ton vieux nabab,

De peur que je ne sois triste,

Tu allas chez l' fleuriste

Quérir une fleur bleue,

Un petit bouquet d’adieu,

Bouquet d’artifice;

Un myosotis,

En disant tout bas

Ne m’oubliez pas.

Afin d’avoir l’heure

De parler de toi,

J’appris à la fleur

Le langage françois.

Sitôt qu’elles causent

Paraît que les roses

Murmurent toujours

Trois ou quatre mots d’amour.

Les myosotis

Eux autres vous disent,

Vous disent tout bas:

Ne m’oubliez pas.

Les temps ont passé.

D’autres fiancées,

Parole d’honneur,

M’offrirent le bonheur.

Dès qu’une bergère

Me devenait chère,

Sortant de son pot

Se dressant sur ses ergots

Le myosotis

Braillait comme dix

Pour dire «Hé là-bas,

Ne m’oubliez pas.»

Un jour Dieu sait quand,

Je lèverai le camp,

Je m’envolerai vers

Le ciel ou l’enfer.

Que mes légataires,

Mes testamentaires,

Aient l’extrême bonté,

Sur mon ventre de planter

Ce sera justice

Le myosotis

Qui dira tout bas:

Ne m’oubliez pas.

Si tu vis encore,

Petite pécore,

Un de ces quatre jeudis,

Viens si l’cœur t’en dit

Au dernier asile

De cet imbécile

Qui a gâché son cœur,

Au nom d’une simple fleur.

Y a neuf chances sur dix

Que le myosotis

Te dise tout bas:

Ne m’oubliez pas.

Wanneer ga je, wanneer?

Je brak het kamp

Om de stappen te volgen

Van je oude mogol,

opdat ik niet verdrietig ben,

Je ging naar de bloemist

Neem een ​​blauwe bloem,

Een afscheidsboeket,

Boeket van vuurwerk;

Een vergeet-mij-nietje,

Het laag zeggen

Vergeet me niet.

Om tijd te hebben

om over jou te praten,

Ik leerde bij de bloem

De Franse taal.

Zodra ze veroorzaken

Lijkt op rozen

zijn nog steeds aan het fluisteren

Drie of vier woorden van liefde.

vergeet-mij-nietjes

Ze vertellen je,

fluister tegen je:

Vergeet me niet.

De tijden zijn verstreken.

andere bruiden,

woord van eer,

Heeft me geluk gebracht.

Zodra een herderin

werd me dierbaar,

Komt uit zijn pot

op zijn achterpoten staan

Het vergeet-mij-nietje

Schreeuwde als tien

Om te zeggen "Hé daar,

Vergeet me niet."

Op een dag weet God wanneer,

Ik zal het kamp opbreken,

ik zal vliegen naar

Hemel of hel.

dat mijn erfgenamen,

mijn testamenten,

Heb extreme goedheid,

Op mijn buik om te planten

Het zal gerechtigheid zijn

Het vergeet-mij-nietje

Wie zal zacht zeggen:

Vergeet me niet.

Als je nog leeft,

kleine pik,

Een van deze vier donderdagen,

Kom als je zin hebt

Bij het laatste asiel

van deze dwaas

Die zijn hart verwoestte,

In de naam van een enkele bloem.

Er is een kans van negen op tien

Dat het vergeet-mij-nietje

fluister tegen je:

Vergeet me niet.