Il Fallait Bien - Charles Aznavour

Il fallait bien

Que me vienne un jour

Ce mal soudain

Qu’on appelle l’amour

Il fallait bien

Que je crois en lui

Pour qu’un matin

Il me laisse meurtri

L’amour s’en vient, l’amour se meurt

A peine un rire et puis des pleurs

Et le silence autour de moi

Le souvenir qui naît déjà

L’amour était si beau près de toi

Il fallait bien

Te serrer très fort

Tenir tes mains

Pour te garder encore

Il fallait bien

M’accrocher à toi

Lorsque plus rien

Ne retenait mes pas

Il fallait bien

Sauver mon bonheur

Par les moyens

Que me laissaient mon coeur

Ils brûlent les feux de l’enfer

Et dans mon âme et dans ma chair

Tu ne m’as laissé que regrets

Et le remords de n’avoir fait

Peut-être pas tout ce qu’il fallait

Il fallait bien

En payer le prix

Et mon chagrin

Vient de briser ma vie

Het was nodig

Kom op een dag naar mij

Deze plotselinge pijn

Dat noemen we liefde

Het was nodig

Dat ik in hem geloof

Dus die ene ochtend

Hij laat me gekneusd achter

Liefde komt eraan, liefde sterft

Nauwelijks een lach en dan tranen

En de stilte om me heen

De herinnering die al geboren is

Liefde was zo mooi bij jou in de buurt

Het was nodig

Houd je heel stevig vast

je handen vasthouden

Om je stil te houden

Het was nodig

klamp je aan je vast

wanneer niets

Hield mijn stappen niet tegen

Het was nodig

red mijn geluk

Door middel van

Wat mijn hart me verliet

Ze branden de vuren van de hel

En in mijn ziel en in mijn vlees

Je liet me alleen met spijt achter

En spijt dat ik het niet heb gedaan

Misschien niet alles wat nodig is

Het was nodig

De prijs betalen

En mijn verdriet

heb net mijn leven gebroken