Disse-Te Adeus E Morri - Amália Rodrigues

Disse-te adeus e morri

E o cais vazio de ti

Aceitou novas mares

Gritos de búzios perdidos

Roubaram dos meus sentidos

A gaivota que tu es

Gaivota de asas paradas

Que nele sente as madrugadas

E acorda i noite a chorar

Gaivota que faz o ninho

Porque perdeu o caminho

Onde aprendeu a sonhar

Preso no ventre do mar

O meu triste respirar

Sofre a invés das horas

Pois na ausência que deixaste

Meu amor, como ficaste

Meu amor, como demoras

Ik nam afscheid van je en stierf

En de lege pier ervan

aanvaard nieuwe zeeën

Schreeuwen van verloren wulken

Gestolen van mijn zintuigen

De zeemeeuw die je bent

Zeemeeuw met nog steeds vleugels

Dat hij de dageraad in zich voelt

En 's nachts huilend wakker worden

Nestmakende zeemeeuw

Omdat je de weg kwijt bent

Waar heb je leren dromen?

Gevangen in de buik van de zee

Mijn droevige adem

Lijdt in plaats van uren

Omdat je bij afwezigheid wegging

Hoe gaat het met jou, mijn lief?

Mijn liefste, hoe vertraag je?