Fado da Bica - Amália Rodrigues

Quem disse que o amar que custa

Decerto que nunca amou

Eu amei e fui amada

Nunca o amar me custou

Fiando junto à lareira

Dizia a avó à netinha

No tempo esta mãe tinha

O crepitar da fogueira:

Meu amor, não há maneira

De fugir à fé robusta

Da paixão que não assusta

Quem ficou por ter amado

Porque saqueia em pecado

Quem diz que o amar te custa

Sua neta ao ver-se liada

No seu íntimo segredo

Apenas sorri, a medo

E que, fosse envergonhada,

Fingindo não dar por nada

A avó continuou

Quis um dia ao teu avô

Como ele me quis a mim

E quem nunca amou assim

Decerto que nunca amou!

Wie zei dat liefde kost?

Ik weet zeker dat je nooit hebt liefgehad

Ik hield van en er werd van me gehouden

Nooit van hem houden heeft me gekost

Draaien bij de open haard

De grootmoeder zei tegen haar kleindochter:

Op het moment dat deze moeder had

Het geknetter van het vuur:

Mijn liefste, er is geen manier

Ontsnappen aan een krachtig geloof

Van passie die niet schrikt

Wie bleef voor lief te hebben?

Omdat het plundert in de zonde

Wie zegt dat liefde je kost?

Je kleindochter ziet zichzelf gelinkt

In je intieme geheim

Gewoon lachen, angst

En dat, als je je schaamt,

Doen alsof het niks kan schelen

De grootmoeder ging verder

Ik heb je opa een fijne dag gewenst

Hoe hij me wilde

En wie heeft er nog nooit zo liefgehad

Ik weet zeker dat je er nooit van hebt gehouden!