Sa jeunesse / hier encore - Charles Aznavour

Hier encore, j’avais vingt ans

Je caressais le temps et jouais de la vie

Comme on joue de l’amour

Et je vivais la nuit

Sans compter sur mes jours qui fuyaient dans le temps

J’ai fait tant de projet qui sont rests en l’air

J’ai fond tant d’espoirs qui se sont envols

Que je reste perdu ne sachant ou aller

Les yeux cherchant le ciel mais le coeur mis en terre

Hier encore j’avais vingt ans

Je gaspillais le temps en croyant l’arreteret pour le retenir, mme le devancer

Je n’ai fait que courir et me suis essouffler

Ignorant le pass, conjuguant au futur

Je precedais de moi toute conversationet donnais mon avis que je pensais le bon

Pour critiquer le monde avec dsinvolture

Hier encore j’avais vingt ans

Mais j’ai perdu mon temps a faire des folies

Qui ne me laissent au fond rien de vraiment precis

Que quelques rides au front et la peur de l’ennui

Car mes amours sont mortes avant que d’exister

Mes amis sont partis et ne reviendront pas

Par ma faute j’ai fait le vide autour de moi

Et j’ai gach ma vie et mes jeunes annes

Du meilleur et du pire en jettant le meilleur

J’ai fig mes sourirs et j’ai glac mes peurs

Ou sont-ils a present, a present mes vingts ans?

Gisteren was ik twintig

Ik streelde de tijd en speelde het leven

Hoe we liefde spelen

En ik leefde de nacht

Zonder te rekenen op mijn dagen die in de tijd zijn gevlucht

Ik heb zoveel projecten gedaan die nog in de lucht hangen

Ik heb zoveel hoop die vervlogen is

Dat ik verdwaald blijf, niet wetend waar ik heen moet

Ogen zoekend naar de lucht maar hart begraven

Gisteren was ik twintig

Ik verspilde tijd aan het geloven van de stop en om het tegen te houden, zelfs om erop vooruit te lopen

Ik rende gewoon weg en raakte buiten adem

Het verleden negeren, samengaan met de toekomst

Ik ging elk gesprek vooraf en gaf mijn mening die ik de juiste vond

Om de wereld nonchalant te bekritiseren

Gisteren was ik twintig

Maar ik heb mijn tijd verspild met uitgeven

Waardoor ik eigenlijk niets specifieks achterlaat

Slechts een paar voorhoofdsrimpels en de angst voor verveling

Omdat mijn liefdes stierven voordat ze bestonden

Mijn vrienden zijn weg en komen niet meer terug

Door mijn schuld heb ik de leegte om me heen gemaakt

En ik heb mijn leven en mijn jonge jaren verspild

Beter en slechter het beste weggooien

Ik bevroor mijn glimlach en bevroor mijn angsten

Waar zijn ze nu, nu in de twintig?