Je t'aime A.I.M.E - Charles Aznavour

Je t'écris, c’est plus romantique, comme un amant du temps jadis

Sur un papier couleur de lys, à l’encre bleue, et je m’applique

Quand ma plume, manque de chance, fait en sortant de l’encrier

Une tache sur le papier que je déchire et recommence

Je t’aime A.I.M.E., t’aime le coeur en feu

Faut-il un X à feu?

Ça me pose un problème

Allez je barre feu, mais je garde je t’aime

Je t’aime A.I.M.E., simplement j’y ajoute

Ces mots «A la folie», mais soudain j’ai un doute, folie avec un L

Un seul L ou bien deux?

Deux ailes serait mieux.

Tellement plus jolies et bien sûr plus vivant

Vivant, comme une envie que le bonheur agrafe

Comme un papillon bleu, au coeur d’un amoureux

Inquiet de l’orthographe.

À l'école j'étais le cancre dont on ne pouvait rien tirer

Guettant l’heure de la récré, l’oeil fixe et les doigts tachés d’encre

Aujourd’hui je me désespère, j’ai des lacunes et je le sais

Mais amoureux il me vient des velléités épistolaires.

Je t’aime A.I.M.E.

et je n’ai foi qu’en toi

Comment écrire foi?

Privé d’un dictionnaire

Il y a tant de fois, dans le vocabulaire

Je peine et je m’en veux, allez je place un S

Mieux vaut peut-être un E, franchement ça me stresse

Et mon foie fait des noeuds, des heures d’affilée, penché sur le papier.

Je corrige et rature puis j’envoie tout valser

Maudissant l'écriture, écoeuré j’abandonne

Au diable mon stylo, je dirais tous ces mots

Tranquille au téléphone, je prends le combiné

Compose un numéro, je n’ai plus de problèmes

Allô, amour, allô, oui oui c’est encore moi, pour la énième fois

Qui t’appelle, tu vois, pour te dire «Je t’aime».

Ik schrijf je, het is romantischer, als een minnaar van vroeger

Op een leliekleurig papier, in blauwe inkt, en ik breng mezelf aan

Wanneer mijn pen, ongelukkig, uit de inktpot komt

Een vlek op het papier die ik verscheur en opnieuw begin

Ik hou van je A.I.M.E., hou van je met een hart in vuur en vlam

Heb je een X nodig om te vuren?

ik heb er een probleem mee

Kom op ik versper vuur, maar ik blijf ik hou van je

Ik hou van je A.I.M.E., gewoon toevoegen

Deze woorden "To the madness", maar plotseling heb ik een twijfel, waanzin met een L

Een L of twee?

Twee vleugels zou beter zijn.

Zoveel mooier en natuurlijk levendiger

Levend, als een verlangen dat geluk nietjes is

Als een blauwe vlinder, in het hart van een geliefde

Bezorgd over spelling.

Op school was ik de idioot waar je niets uit kon halen

Kijken naar uitsparing, ogen vast en vingers bevlekt met inkt

Vandaag wanhoop ik, ik heb hiaten en ik weet het

Maar in de liefde komt het tot mij vanuit epistolaire neigingen.

Ik hou van je A.I.M.E.

en ik heb alleen vertrouwen in jou

Hoe schrijf je geloof?

Beroofd van een woordenboek

Er zijn zo vaak, in de woordenschat

Ik heb pijn en ik geef mezelf de schuld, kom op, ik plaats een S

Beter misschien een E, eerlijk gezegd stresst het me uit

En mijn lever zit in de knoop, uren achter elkaar, gebogen over het papier.

Ik corrigeer en streep door en dan gooi ik alles weg

Het schrijven vervloekend, walgend geef ik het op

Naar de hel met mijn pen, ik zal al deze woorden zeggen

Stil aan de telefoon, ik neem de hoorn op

Bel een nummer, ik heb geen problemen meer

Hallo, liefje, hallo, ja ja ik ben het weer, voor de zoveelste keer

Wie belt je, zie je, om je te zeggen "ik hou van je".