Five Fathoms - Everything But The Girl, Kevin Yost

I walk the city late at night.

Does everyone here do the same?

I want to be the things I see,

Give every face and place my name.

I cross the street, take a right,

Pick up the pace, pass a fight.

Did I grow up just to stay home?

I’m not immune — I love this tune.

I wanna love more.

I just wanna love more.

I drag the city late at night.

It’s in my mouth, it’s in my hair.

The people fill the city because

The city fills the people, oh yeah.

I cross the street, avoid the freeze —

A city’s warmer by a couple degrees.

The smell of food.

The smell of rain.

I’m not immune — I love this tune.

I wanna love more.

There’s a river in my head.

I just wanna love more.

There’s a river in my head.

The only way out is down.

The only way up is down.

The day roll by like thunder

Like a storm that’s never breaking,

All my time and spacecompressed

In the low pressure of the proceedings,

And they beat against the sides of my life,

And the roads all lead behind me,

So I wrap the wheel around me and I go out.

There’s a river in my head.

I’ll take you home and make it easy.

Love more.

Ik loop 's avonds laat door de stad.

Doet iedereen hier hetzelfde?

Ik wil de dingen zijn die ik zie,

Geef elk gezicht en plaats mijn naam.

Ik steek de straat over, sla rechtsaf,

Verhoog het tempo, sla een gevecht over.

Ben ik alleen opgegroeid om thuis te blijven?

Ik ben niet immuun — ik hou van dit deuntje.

Ik wil meer liefhebben.

Ik wil gewoon meer liefhebben.

Ik sleep 's avonds laat door de stad.

Het zit in mijn mond, het zit in mijn haar.

De mensen vullen de stad omdat

De stad vult de mensen, oh ja.

Ik steek de straat over, vermijd de bevriezing —

Een stad is een paar graden warmer.

De geur van eten.

De geur van regen.

Ik ben niet immuun — ik hou van dit deuntje.

Ik wil meer liefhebben.

Er is een rivier in mijn hoofd.

Ik wil gewoon meer liefhebben.

Er is een rivier in mijn hoofd.

De enige uitweg is naar beneden.

De enige weg omhoog is omlaag.

De dag gaat voorbij als de donder

Als een storm die nooit loslaat,

Al mijn tijd en ruimte gecomprimeerd

In de lage druk van de procedure,

En ze sloegen tegen de zijkanten van mijn leven,

En de wegen leiden allemaal achter mij,

Dus ik sla het stuur om me heen en ik ga naar buiten.

Er is een rivier in mijn hoofd.

Ik breng je naar huis en maak het je gemakkelijk.

Houd meer van.