Si Tu M'emportes - Charles Aznavour

Si tu m’emportes dans le torrent de joies

De la jeunesse qui s'éveille et parle en toi

Je pourrai sans mesure

Me baigner dans l’eau pure

Et blanche de ton corps

Si tu m’emportes dans ton printemps nouveau

J’y cueillerai la fleur sauvage de ta peau

Avant que de m'étendre

Au jardin des mots tendres

Et fort comme la mort

Rien que toi et moi

La nuit, le jour

Rien que toi et moi

Et pour toujours

Rien que toi et moi

Nous et notre amour

Nous et notre amour

Si tu m’emportes sur le bateau léger

De tes espoirs et de tes rêves insensés

J’amènerai la voile

Et nous ferons escale

Aux rives du bonheur

Si tu m’emportes dans le désert brûlant

Où naissent les folies de ton âme d’enfant

J’y bâtirai un monde

Pour qu'à chaque seconde

On vive coeur à coeur

Rien que toi et moi

La nuit, le jour

Rien que toi et moi

Et pour toujours

Rien que toi et moi

Nous et notre amour

Nous et notre amour

Mais que tu m’emportes vers le printemps, la mer

Dans le torrent de tes idées ou le désert

Qu’importe où tu m’emportes, mais verrouilles la porte

Et viens, viens contre moi

Emporte-moi

Als je me meeneemt in de stroom van vreugden

Van de jeugd die ontwaakt en in jou spreekt

ik kan zonder maat

Baden in zuiver water

En wit van je lichaam

Als je me meeneemt naar je nieuwe lente

Ik zal de wilde bloem van je huid plukken

Voordat ik ga liggen

In de tuin van tedere woorden

En sterk als de dood

Niets dan jij en ik

Nacht dag

Niets dan jij en ik

En voor altijd

Niets dan jij en ik

Wij en onze liefde

Wij en onze liefde

Als je me meeneemt op de lichte boot

Van je dwaze hoop en dromen

Ik zal het zeil brengen

En we stoppen

Aan de oevers van geluk

Als je me meeneemt naar de brandende woestijn

Waar de dwaasheden van de ziel van je kind worden geboren

Ik zal daar een wereld bouwen

Zodat elke seconde

We leven van hart tot hart

Niets dan jij en ik

Nacht dag

Niets dan jij en ik

En voor altijd

Niets dan jij en ik

Wij en onze liefde

Wij en onze liefde

Maar breng me naar de bron, de zee

In de stroom van je ideeën of de woestijn

Waar je me ook mee naartoe neemt, maar doe de deur op slot

En kom, kom tegen me op

Breng me