Canta Viejo Canta - Ricardo Montaner

Me siento a oírte todos los días

vas a contarme penas, y alegrías

Tus tantos años te han arrugado ya

y ahora te queda melancolía

Con tu figura tan demacrada ya

con tus cabellos con tantas canas ya

con tus heridas, te has resignado ya

y pasa el tiempo, de mi lado te vas

Por eso canta una canción conmigo

canta un valsecito añejo, canta

porque sino el tiempo no te va a alcanzar

Caminemos otro rato

¡Viva!, ¡Viva!, ¡Viva!, tu pasado

Sígueme dando consejos, para mi verdad

Cuántas vueltas da la vida

y de repente cuando al abrir la puerta

me encuentre junto a una soledad siniestra

Sin tus palabras y tus consejos

que cuando viejo ya no harán falta

Cuantas vueltas da la vida y pensar que hace

no sé veinte o treinta años

me llevabas de la mano

por la placita del barrio

dándome los primeros consejos

Y hoy, yo un poquito más cansado

tú más viejo y arrugado

los dos juntos caminamos

por la placita del barrio

Pero ahora, ahora todo está cambiado

mira aquellos niños pequeños

que ves jugando en la tierra

no son los mismos de entonces

con los que yo jugaba

esos son los hijos de mis amigos

Y ahora yo, yo estoy como tú

en aquella época dándole uno de tus consejos

al mayor de mis dos hijos

Te das cuenta cuántas vueltas da la vida

Por eso,¡Bravo!

viejo, ¡Viva

que supiste de ilusiones

cuando menos las tenías

Y te graduaste de hombre

y te graduaste de hombre

en la escuela de la vida

Ik ga zitten om je elke dag te horen

je gaat me verdriet en vreugde vertellen

Je vele jaren hebben je al gerimpeld

en nu heb je melancholie

Met je figuur al zo uitgemergeld

met je haar met al zoveel grijze haren

met je wonden heb je zelf al ontslag genomen

en de tijd verstrijkt, van mijn kant ga je weg

Dus zing een liedje met mij

zing een beetje oude wals, zing

want anders bereikt de tijd je niet

laten we nog een tijdje lopen

Lang leve! Lang leve! Je verleden

Volg mij en geef advies, voor mij de waarheid

Hoeveel beurten duurt het leven?

en plotseling bij het openen van de deur

Ik bevond me naast een sinistere eenzaamheid

Zonder jouw woorden en jouw advies

dat als ze oud zijn ze niet langer nodig zijn

Hoeveel bochten neemt het leven en bedenk wat het doet?

Ik weet niet twintig of dertig jaar

je nam me bij de hand

door het buurtplein

mij het eerste advies geven

En vandaag ben ik een beetje meer moe

jij ouder en gerimpeld

wij tweeën lopen samen

door het buurtplein

Maar nu, nu is alles veranderd

kijk naar die kleine kinderen

wat zie je spelen op de grond

ze zijn niet hetzelfde als toen

met wie ik speelde

dat zijn de kinderen van mijn vrienden

En nu ben ik, ik ben zoals jij

op dat moment hem een ​​van je adviezen geven

de oudste van mijn twee zonen

Je realiseert je hoeveel wendingen het leven neemt

Daarvoor, bravo!

oude man, lang leve

wat wist je over illusies?

toen je ze het minst had

En je bent afgestudeerd aan de mens

en je bent afgestudeerd aan de mens

in de school van het leven