Я верю ей - Несчастный Случай

«Какой длиннющий день», — подумал я,

А вслух сказал: «Еще не так темно.»

Она зажжет торшер, и не допьет вино,

Она большой любитель полумер.

«Мне завтра к десяти», — подумал я,

А вслух сказал: «Мне завтра к десяти».

Она поднимет бровь, но скажет мне: «Сиди»,

И остановит стрелки у часов.

Припев:

Я верю ей, я верю в то,

Что я любим,

И нет причин не верить, только

Над Москвой высокий тает дым.

«Кто рыбка, кто рыбак», — подумал я.

Мы все клюем на золотой крючок,

На прозу о любви, на песни ни о чем,

Приманкой нас так трудно удивить.

И мы как стая рыб, плывем на свет,

И рыбаков своих зовем по именам.

Мы сочиняем фарс, и остается нам

Еще десяток рифм, еще десяток фраз…"

Припев:

Я верю ей,

Я верю в то, что я любим,

И нет причин не верить, нет.

Wat een lange dag, dacht ik

En hij zei hardop: 'Het is nog niet zo donker.'

Ze zal een vloerlamp aansteken en geen wijn drinken,

Ze is een groot fan van halve maatregelen.

"Morgen om tien uur," dacht ik,

En hij zei hardop: 'Ik heb er morgen tien.'

Ze zal een wenkbrauw optrekken, maar zeg me "Ga zitten"

En stop de wijzers.

Refrein:

Ik geloof haar, ik geloof in

Waar ik van houd

En er is geen reden om niet te geloven, alleen

Hoge rook smelt boven Moskou.

"Wie is een vis, wie is een visser", dacht ik.

We pikken allemaal op een gouden haak,

Voor proza ​​over liefde, voor liedjes over niets,

Het is zo moeilijk om ons te verrassen met aas.

En wij, als een zwerm vissen, zwemmen naar het licht,

En we noemen onze vissers bij hun naam.

We verzinnen een farce, en het blijft voor ons

Nog een dozijn rijmpjes, nog een dozijn zinnen ... "

Refrein:

ik geloof haar

Ik geloof dat ik geliefd ben

En er is geen reden om niet te geloven, nee.