Песня о Москве - Несчастный Случай

До электрички на Москву остался ровно час,

И этот час я проживу так далеко от Вас.

В такой пустынной пустоте, прозрачности такой,

Что можно тронуть горизонт рукой.

Я в ненаглядный город свой сойду на Текстилях,

Вагон качнется голубой на золотых осях.

Зажатый шаткой толпой я вынырну к реке,

И наконец прижмусь щекой к твоей щеке.

Куда мне укрыться от нашей

Капризной любви, Москва?

Блестит на ресницах твоих проводов

Мокрый свет, Москва.

На башнях горят огни,

И, значит, еще нас хранит

Твоя любовь, Москва.

Летим над лентою реки,

Над маревом седым,

И, как всегда, твои духи

Напоминают дым.

Гремит восторженный салют,

И ждать уже невмочь,

В домах играют и поют,

Приходит ночь.

И твой безумный шепоток

Струится у лица,

И бьется рыжий завиток

Бульварного кольца.

Столица радости моей

И ревности моей,

Еще успеем на метро,

Летим скорей.

Нам негде укрыться от нашей капризной любви, Москва.

Влюбленный в столицу, я знаю, ты даже в капризах права.

На башнях горит восход,

И, кажется, вновь нас спасет

Твоя любовь, Москва.

Nog precies een uur voor de trein naar Moskou,

En dit uur zal ik zo ver van je wonen.

In zo'n verlaten leegte, zo'n transparantie,

Dat je met je hand de horizon kunt aanraken.

Ik ga naar mijn geliefde stad op Textiel,

De blauwe wagen zal schommelen op gouden assen.

Samengedrukt door een wankele menigte, zal ik naar de rivier komen,

En tot slot zal ik mijn wang tegen jouw wang drukken.

Waar kan ik me verstoppen voor onze

Grillige liefde, Moskou?

Glanst op de wimpers van je draden

Nat licht, Moskou.

De torens staan ​​in brand

En houdt ons daarom nog steeds vast

Liefs, Moskou.

We vliegen over het lint van de rivier,

Boven de grijze waas,

En, zoals altijd, uw geesten

Doet me denken aan rook.

Een enthousiast vuurwerk dondert,

En ik kan niet meer wachten

Ze spelen en zingen in huizen,

De nacht komt eraan.

En je gekke gefluister

Streamen op het gezicht

En een rode krul klopt

Boulevardring.

De hoofdstad van mijn vreugde

En mijn jaloezie

We halen nog wel de metro

Laten we sneller vliegen.

We kunnen ons nergens verbergen voor onze grillige liefde, Moskou.

Verliefd op de hoofdstad, ik weet dat je gelijk hebt, zelfs in de grillen.

Zonsopgang brandt op de torens,

En het lijkt ons weer te redden

Liefs, Moskou.