Давайте негромко… - Несчастный Случай

Давайте негромко, давайте вполголоса,

Давайте простимся светло.

Неделя, другая, и мы успокоимся,

Что было, то было, прошло.

Конечно, ужасно, нелепо, бессмысленно,

Ах, как бы начало вернуть.

Начало вернуть невозможно, немыслимо,

И даже не думай, забудь.

Займемся обедом, займемся нарядами,

Заполним заботами быт.

Так легче, не так ли?

Так проще, не правда ли?

Не правда ли, меньше болит?

Не будем хитрить, и судьбу заговаривать,

Ей-богу, не стоит труда.

Да-да, господа, не авось, ни когда-нибудь,

А больше уже никогда.

Ах, как это мило, очень хорошо.

Плыло, и уплыло, было и прошло.

Laten we stil zijn, laten we luid zijn

Laten we luchtig afscheid nemen.

Een week, nog een, en we zullen kalmeren,

Wat was, was, weg.

Natuurlijk, verschrikkelijk, belachelijk, zinloos,

Ach, hoe zou het begin terugkeren.

Het is onmogelijk om het begin terug te geven, het is ondenkbaar,

Denk er niet eens over na, vergeet het.

Laten we gaan eten, laten we ons aankleden

Laten we het leven vullen met zorgen.

Zo is het makkelijker, niet?

Zo is het makkelijker, niet?

Doet het niet minder pijn?

We zullen niet sluw zijn, en we zullen niet spreken over het lot,

Bij God, het is de moeite niet waard.

Ja, ja, heren, misschien niet, nooit,

En nooit meer.

Oh wat leuk, heel goed.

Drijfde, en zeilde weg, het was en weg.