Последний облом (Столбы) - Несчастный Случай

Когда придет последний облом,

Я выйду в мир и стану столбом.

Я встану тут, во дворе, в центре страны,

О, в жерле весны.

Я въелся в жизнь, как купорос.

Я вырос тут, и тут же я врос.

И вот стою во дворе, жажду любве,

О, радуйся мне!

Когда проешь авансы судьбы —

Иди ко мне, мы будем столбы.

Зажмем в зубах провода, чтобы ловить,

О, токи любви.

Я был один, я был ничто,

Но мы вдвоем — уже кое-что!

Мы тут зародыш стены, мы эмбрион,

О, новых времен, светлых времен…

Рубанки нам разгладили лбы.

Рабы не мы, зато мы столбы.

Мы тут стоим во дворах, ждем перемен,

О, тут мы в чести!

Но нам еще расти до небес,

Идите все, мы будем как лес,

Мы встанем тут, в стороне, к новой весне

Мы хочем цвести…

Каждый день я жду падения

Тех, кто выше меня.

Каждый день я вижу рвенье

Тех, кто пока со мной.

Каждый день я слышу тленье

Тех, кто уже упал.

Как мне быть, чтобы быть собой?

Ой-ой-ой-ой-ой…

Как мне быть, чтобы быть собой?

Ой-ой-ой-ой-ой…

Как мне быть, чтобы быть собой?

Ой-ой-ой-ой-ой…

Wanneer de laatste tegenvaller komt

Ik zal de wereld ingaan en een pilaar worden.

Ik zal hier staan, op de binnenplaats, in het midden van het land,

Oh, in de schoot van de lente.

Ik heb in het leven gegeten als vitriool.

Ik ben hier opgegroeid, en meteen ben ik opgegroeid.

En hier sta ik in de tuin, dorstig naar liefde,

O, verheug me!

Wanneer je de avances van het lot eet -

Kom naar mij, we zullen pilaren zijn.

We klemmen de draden in onze tanden om te vangen,

Oh, stromen van liefde.

Ik was alleen, ik was niets

Maar wij tweeën zijn al iets!

Wij zijn het embryo van de muur, wij zijn het embryo,

Oh, nieuwe tijden, heldere tijden...

De vliegtuigen streken onze voorhoofden glad.

We zijn geen slaven, maar we zijn pilaren.

We staan ​​op de binnenplaatsen, wachtend op veranderingen,

Oh, hier zijn we ter ere!

Maar we moeten nog naar de hemel groeien,

Ga allemaal, we zullen als een bos zijn,

We zullen hier staan, terzijde, bij de nieuwe lente

Wij willen bloeien...

Elke dag wacht ik op de herfst

Degenen die groter zijn dan ik.

Elke dag zie ik gretigheid

Degenen die nog bij mij zijn.

Elke dag hoor ik verval

Die al gevallen zijn.

Hoe kan ik zijn om mezelf te zijn?

Oh Oh oh oh oh...

Hoe kan ik zijn om mezelf te zijn?

Oh Oh oh oh oh...

Hoe kan ik zijn om mezelf te zijn?

Oh Oh oh oh oh...