Brockagh Braes - Cara Dillon

One night as I lay slumbering in my silent bed alone

Some reckless thoughts came to my mind which caused me for to roam

To leave my native country and the wee girl I do adore

So I thought it fit to take a trip, strange lands for to explore

Now the night before I went away I was walking over Brockagh Hill

When I met my darling on the road and her eyes with tears did fill

«Stay you at home dear John» she said «and do not go away

For I’ll have none to comfort me when you are on the sea»

Well I took her by the lily white hand and I held her hard and fast

Saying «adieu to you my darling for my ship it lies in Belfast

But if you prove loyal sure I’ll prove true for you know that I’m well inclined»

So we kissed goodbye and parted and I left my girl behind

And when we landed in Greenock sure the people all gathered around

And they said I was a rakish lad come to put their harvest down

They told me to return again and never more be seen

So without delay I sailed away for Ireland’s lovely green

Sure when Mary heard that John was home her heart did beat with joy

Saying «come into my arms» she cried «you're my darling lovely boy»

Saying «come into my arms» she cried «of you I have thought great and long

And let them all say as they will, our wedding will now go on

And let them all say as they as they will

Op een nacht terwijl ik alleen in mijn stille bed lag te slapen

Er kwamen een paar roekeloze gedachten bij me op die ervoor zorgden dat ik ging ronddwalen

Om mijn geboorteland en het kleine meisje waar ik dol op ben te verlaten

Dus ik dacht dat het wel passend was om een ​​reis te maken, vreemde landen om te verkennen

De avond voordat ik wegging liep ik over Brockagh Hill

Toen ik mijn lieveling op de weg ontmoette en haar ogen met tranen vulden

"Blijf thuis lieve John" zei ze "en ga niet weg"

Want ik heb niemand om me te troosten als je op zee bent»

Nou, ik nam haar bij de leliewitte hand en ik hield haar hard en snel vast

"Adieu tegen jou zeggen, mijn lieveling voor mijn schip, het ligt in Belfast"

Maar als je loyaal blijkt te zijn, zal ik het zeker bewijzen, voor jou weet je dat ik goed geneigd ben»

Dus we kusten elkaar vaarwel en gingen uit elkaar en ik liet mijn meisje achter

En toen we in Greenock landden, waren de mensen zeker allemaal verzameld

En ze zeiden dat ik een losbandige jongen was die kwam om hun oogst binnen te halen

Ze zeiden dat ik weer terug moest komen en nooit meer gezien zou worden

Dus zonder vertraging zeilde ik weg naar het mooie groen van Ierland

Zeker toen Mary hoorde dat John thuis was, klopte haar hart van vreugde

Ze zei "kom in mijn armen" riep ze "je bent mijn lieve, lieve jongen"

Terwijl ze zei "kom in mijn armen" riep ze "van je heb ik lang gedacht"

En laat ze allemaal zeggen wat ze willen, onze bruiloft gaat nu door

En laat ze allemaal zeggen wat ze willen