Малиновка летит на Север - Электропартизаны

Рисующий смерть забыл, во что ему верить,

Рискующий жить не знал зачем вошел в эти двери,

Он полюбит того, кто его разбудит,

И хоть новая песня спета не будет,

Никто не поймет каков характер потери.

Мой ангел, куда завела нас эта герилья

Вечный огонь, что я нес опалил твои крылья,

А любовь, как приговор высшая из всех мер,

Малиновкой летит на север

Открываю все окна, не открывая глаз,

От былого бунта в памяти мира только несколько фраз.

Стихи писал авель, а музыку каин,

Теперь только эхо со всех окраин,

Виртуальный шум смыл весь этот джаз.

Бродячий камень ползет к вершине горы,

Крещеный бес в троянской программе несет дары,

Но когда придет любовь, должно быть рухнет сервер

Малиновка летит на север

Над миром, сливаясь с ночною тьмой,

По звездам читая дорогу домой,

От времени края к краю земли

Спешит перелетная песня бескрайней любви.

А мы вжаты в реальность заклинившей кнопкой плэй,

И надо играть все громче и веселей,

Отражаясь в тишине как бесконечный ревер,

Малиновка летит на север

De schilder van de dood is vergeten waarin hij moet geloven,

Leven riskeren wist niet waarom hij deze deuren binnenging,

Hij zal houden van degene die hem wakker maakt,

En hoewel het nieuwe lied niet gezongen zal worden,

Niemand zal begrijpen wat de aard van het verlies is.

Mijn engel, waar heeft deze guerrilla ons heen gebracht?

Het eeuwige vuur dat ik droeg, verschroeide je vleugels,

En liefde, als een zin, de hoogste van alle maten,

Een roodborstje vliegt naar het noorden

Ik open alle ramen zonder mijn ogen te openen,

Er zijn slechts een paar zinnen uit de afgelopen opstand in het geheugen van de wereld.

Gedichten werden geschreven door Abel, en muziek door Kaïn,

Nu alleen nog een echo uit de buitenwijken,

Virtuele ruis spoelde al die jazz weg.

Een dwalende steen kruipt naar de top van de berg,

De gedoopte demon in het Trojaanse programma brengt geschenken,

Maar als de liefde komt, moet de server crashen

Het roodborstje vliegt naar het noorden

Boven de wereld, versmeltend met de duisternis van de nacht,

De weg naar huis lezend bij de sterren,

Van tijd tot einde tot het einde van de aarde

Het trekkende lied van grenzeloze liefde heeft haast.

En we worden in de realiteit gedrukt door een vastgelopen afspeelknop,

En je moet luider en vrolijker spelen,

In stilte reflecteren als een eindeloze galm

Het roodborstje vliegt naar het noorden