J'la croise tous les matins - Johnny Hallyday, Jean-Jacques Goldman

J’la croise tous les matins, cinq heures quarante

Elle va prendre son train et moi j’rentre

Elle commence sa journée toujours à l’heure

Moi, la lumière me fait peur

Elle a cette assurance inaccessible

De ceux qu’ont d’la chance de naissance

Elle est belle comme les filles du jour

Comme celles qui n’ont rien à cacher

Et moi j’attends toujours, avant de rentrer

Juste pour la regarder

A la voir on devine des enfants coiffés

Un homme, l’odeur du café

La vie qu’on imagine, avant de plonger

Celle que j’n’aurai jamais

Et moi je me sens misérable

Sali des fumées de mes nuits

Moi je suis né coupable

Coupable d’envies, son monde est interdit

Je maudis les fins de semaine

Quand les autres me l’ont volée

Jusqu’au lundi matin, cinq heures quarante

Elle va prendre son train… et moi j’rentre

Ik ontmoet haar elke ochtend, vijf voor veertig

Zij gaat met haar trein en ik ga naar huis

Ze begint haar dag altijd op tijd

Ik, het licht maakt me bang

Ze heeft dat onbereikbare vertrouwen

Van degenen die geluk hebben bij de geboorte

Ze is mooi als de meisjes van de dag

Zoals degenen die niets te verbergen hebben

En ik wacht nog steeds, voordat ik naar huis ga

Gewoon om naar haar te kijken

Om het te zien raden we kinderen met kapsels

Een man, de geur van koffie

Het leven dat we ons voorstellen, voordat we gaan duiken

Degene die ik nooit zal hebben

En ik voel me ellendig

Bevlekt met de dampen van mijn nachten

Ik ben schuldig geboren

Schuldig aan hunkeren, zijn wereld is verboden

Ik vervloek weekenden

Toen de anderen het van mij stalen

Tot maandagochtend, vijf voor veertig

Ze gaat met haar trein... en ik ga naar huis