The Captain And The Kid - Jimmy Buffett

I never use to miss the chance

to climb upon his knee and listen

to the many tales of life upon the sea.

We’d go sailing back on barkentines and

talk of things he did, tomorrow just a day away for the Captain and the Kid.

His world had gone from sailing ships

to raking mom’s back yard;

he never could adjust to land although

he tried so hard.

We both were growing older then and

wiser with our years;

that’s when I came to understand

the course his heart still steers.

He died about a month ago

while winter filled the air,

and though I cried, I was so proud

to love a man so rare.

He’s somewhere on the ocean now,

the place he ought to be;

with one hand on the starboard rail,

he’s waving back at me.

For the Captain and this kid.

Ik gebruik nooit om de kans te missen

om op zijn knie te klimmen en te luisteren

tot de vele verhalen over het leven op zee.

We zouden terugvaren op barkentijnen en

praten over dingen die hij deed, morgen gewoon een dag weg voor de Kapitein en het Kind.

Zijn wereld was verdwenen van zeilschepen

om mama's achtertuin te harken;

hij kon zich nooit aanpassen aan het land, hoewel

hij probeerde zo hard.

We werden toen allebei ouder en

wijzer met onze jaren;

dat is toen ik het begreep

de koers die zijn hart nog steeds stuurt.

Hij stierf ongeveer een maand geleden

terwijl de winter de lucht vulde,

en hoewel ik huilde, was ik zo trots

om van een man te houden die zo zeldzaam is.

Hij is nu ergens op de oceaan,

de plaats waar hij zou moeten zijn;

met één hand op de stuurboordrail,

hij zwaait terug naar mij.

Voor de kapitein en dit kind.