The Hunt - Týr

Hideaway, I can stay

Mountains cover my way back

One door in each direction from my hall my waterfall

Let them come, how come they never

Wonder why I defy

Wish to see them all die black

They do not see a different way alone none but their own

They just take, I take in they are close by now

Our hunting for their truth

Out on the fields of insanity after me

Let me be, they’ll deceive me, never believe me

In the end we all stand alone

Each keeper of his truth

On our own field of insanity just like me

Let it be, they’ll deceive you, never believe you

In the end you’re alone

Burn and rave, not so brave

Take him into the cave deep

Now see your own son as I hold

My vow to you and now

Shed a tear and tear his brother

To the bone all alone

No one hearing your moan creep

A paragon of pain and sadness lies never to rise

Bound by guts his guts have left him all by now

Our hunting for their truth

Out on the fields of insanity after me

Let me be, they’ll deceive me, never believe me

In the end we all stand alone

Each keeper of his truth

On our own field of insanity just like me

Let me be, they’ll deceive me, never believe me

In the end you’re alone

Schuilplaats, ik kan blijven

Bergen bedekken mijn weg terug

Een deur in elke richting vanuit mijn hal mijn waterval

Laat ze komen, hoe komt het dat ze nooit

Vraag me af waarom ik daag

Ik wil ze allemaal zwart zien sterven

Ze zien geen andere weg, alleen de hunne

Ze nemen gewoon, ik neem in, ze zijn nu dichtbij

Onze jacht op hun waarheid

Op de velden van waanzin na mij

Laat me zijn, ze zullen me bedriegen, geloof me nooit

Uiteindelijk staan ​​we allemaal alleen

Elke bewaarder van zijn waarheid

Op ons eigen terrein van waanzin, net als ik

Laat het zijn, ze zullen je bedriegen, geloven je nooit

Uiteindelijk ben je alleen

Burn en rave, niet zo moedig

Neem hem mee de grot in

Zie nu je eigen zoon terwijl ik hem vasthoud

Mijn gelofte aan jou en nu

Een traan laten en zijn broer verscheuren

Helemaal alleen tot op het bot

Niemand hoort je gekreun engerd

Een toonbeeld van pijn en verdriet leugens om nooit te stijgen

Gebonden door lef, zijn lef heeft hem nu allemaal verlaten

Onze jacht op hun waarheid

Op de velden van waanzin na mij

Laat me zijn, ze zullen me bedriegen, geloof me nooit

Uiteindelijk staan ​​we allemaal alleen

Elke bewaarder van zijn waarheid

Op ons eigen terrein van waanzin, net als ik

Laat me zijn, ze zullen me bedriegen, geloof me nooit

Uiteindelijk ben je alleen