De gröna vagnarna - Tomas Andersson Wij

De gröna vagnarna krängde över bron

vid dörrarna längst fram stod vi Vi sprang genom spärrarna, ner mot torget

med butiker och fontän mitt i HSB-lådor, två mål på en grusplan

små ängar här och var

I skogen bakom macken

låg kanyler och blaskor

med bilder som höll oss kvar

i timmar

Min pappa var frälst och din kommunist

det räckte för att bli fienden

I ett 90-tal, där ingen trodde på något

möttes vi igen

Lika övergivna, lika löftesstinna

lika långt hemifrån båda två

Du bodde i min etta

en madrass framför TV: n Har aldrig kämnt så hemma som då

De gröna vagnarna

krängde över bron

och vattnet över oss

strömmade

Här kommer ännu en sommar

och stan ska tömmas

och du väntar ditt första barn

Jag önskar att jag kunde visat mer glädje

när du berättade i vintras, den dan

För det är som det ska, det växer det dör

och det finns ingen väg tillbaks

Och om det skiter sig helt

kan man kliva av tåget

och slå sin värld i kras

De gröna vagnarna

krängde över bron

och vattnet under oss

strömmade

Jag vaknade nyss

ett hotellrum i Luleå

av att hjärtat luktade bränt

Ett nattåg därute

tänder och släcker

det är nånting som har hänt

När vi pratade sist blev inget sagt

men jag hoppas vi ses längre fram

Säg bara till, säg bara ett ord

om du skulle behöva min hand

Vad vi gör ska vi aldrig

bända ner våra liv

i en form av trygghet och sans

med butiker och fontän mitt i Nej du och jag

vi kränger över bron

och vattnet under oss

det strömmar än, det strömmar än.

De groene rijtuigen kantelden over de brug

bij de voordeuren stonden we We renden door de slagbomen, naar het plein

met winkels en fontein midden in HSB-boxen, twee goals op grindvloer

kleine weilanden hier en daar

In het bos achter het tankstation

lage naalden en blaren

met foto's die ons op de been hielden

in uren

Mijn vader is gered en jouw communist

het was genoeg om de vijand te worden

In de jaren 90, waar niemand ergens in geloofde

we hebben elkaar weer ontmoet

Even verlaten, even veelbelovend

beide even ver van huis

Je woonde in mijn studio

een matras voor de tv Heb me nog nooit zo thuis gevoeld

De groene rijtuigen

met hakken over de brug

en het water boven ons

gestreamd

Hier komt nog een zomer

en de stad zal leeglopen

en je verwacht je eerste kind

Ik wou dat ik meer vreugde had kunnen tonen

toen je me vertelde afgelopen winter, die dag

Omdat het is zoals het moet, het groeit en sterft

en er is geen weg terug

En als het helemaal klote is

je kunt uit de trein stappen

en hun wereld laten crashen

De groene rijtuigen

met hakken over de brug

en het water onder ons

gestreamd

ik ben net wakker geworden

een hotelkamer in Luleå

dat het hart verbrand rook

Een nachttrein daar

gaat aan en uit

er is iets gebeurd

Toen we elkaar voor het laatst spraken, werd er niets gezegd

maar ik hoop je later te zien

Zeg het gewoon, zeg maar één woord

als je mijn hand nodig zou hebben

Wat we doen, zouden we nooit moeten doen

ons leven wrikken

in een vorm van veiligheid en zin

met winkels en fontein in het midden van No jij en ik

we hakken over de brug

en het water onder ons

het vloeit nog steeds, het vloeit nog steeds.