Amêndoa Amarga - Amália Rodrigues

Por ti falo e ninguém pensa

Mas eu digo minha amêndoa, meu amigo, meu irmão

Meu tropel de ternura, minha casa

Meu jardim de carência, minha asa

Por ti vivo e ninguém pensa

Mas eu sigo em caminho de silvas e de nardos

Uma intensa ternura que persigo

Rodeada de cardos por tantos lados

Por ti morro e ninguém sabe

Mas eu espero o teu corpo que sabe a madrugada

O teu corpo que sabe a desespero

É minha amarga amêndoa desejada

Voor jou spreek ik en niemand denkt

Maar ik zeg mijn amandel, mijn vriend, mijn broer

Mijn troep van tederheid, mijn thuis

Mijn tuin van nood, mijn vleugel

Voor jou leef ik en niemand denkt

Maar ik ben op het pad van silvas en denardos

Een intense tederheid die ik najaag

Aan zoveel kanten omringd door distels

Voor jou sterf ik en niemand weet het

Maar ik wacht op je lichaam dat naar de dageraad smaakt

Je lichaam dat naar wanhoop smaakt

Het is mijn bittere gewenste amandel