Dites leur - 10vers, Paco, Faycal

Comment voulez-vous qu’on pète pas un fusible?

A passer du perk' à l’usine

On s’perdra à rougir, avec poésie, frère

10Vers, Omerta Muzik.

Bim Bam Prod… Dites-leur

Qu’j’ai bouffé du ciment comme un bétonnière

Déchiré le silence une plume en main, un pèt' aux lèvres

J’ai gravé dans l’béton, mon schlass, mes valeurs

C’est l’fruit d’une adolescence qui s’bat pour tel ou tel domaine

La tête pleine et les poches vides, j’ai fini beaucoup d’mes nuits à dégueuler

ma race dans la chambre d’un piètre hôtel

Ils m’ont dit d’me mettre au vert, ou d'écouter du Beethoven

D’arrêter d’squatter car on sait bien où l’esprit du ghetto mène.

Dites-leur que j’fais pas du rap pour m’plaindre, encore moins pour plaire

J’y ai joué ma vie quitte à tout perdre, mettez-moi sous perf'

Dites-leur que j’ai plus d’réserve, que ma plume s'éteint

Et si personne m’entend que ces cons lisent sur mes lèvres

J’n’ai pas d’place toute faite mais la guigne s'élève

Et comme un rat sous terre j’ai rongé chaque pierre jusqu'à c’que la brume

s'éveille

Entre lapsus et craintes, pas besoin qu’un psy ausculte mes rêves

Dites-leur vraiment que j’me suis fait seul selon la loi du «marche ou crève»!

A ces p’tits frères qu’j’ai pris sous mon aile

Dites-leur qu’les années passent mais qu’on fumera la vie jusqu'à l’infection

pulmonaire

On aura plus ou moins nos victoires fusionnelles, on n’restera qu’les os,

méfie si l’autre nous retire sa muselière

J’ai la rage en moi, je m’use trop, mec, juste pour elle

J’suis resté l’même, d’mandez à celle qui partage mon toit

J’ai la baraka, à croire qu’on joue les rabats-joie

Maladroit, j’m’en bat la race, dites-leur que j’n’ai plus c’problème!

Hoe blaas je in godsnaam geen zekering door?

Om van het extraatje naar de fabriek te gaan

We zullen onszelf verliezen blozen, met poëzie, broer

10Vers, Omerta Muzik.

Bim Bam Prod... Vertel het ze

Dat ik cement at als een cementmolen

Verscheurde de stilte een veer in de hand, een scheet op de lippen

Ik gegraveerd in het beton, mijn schlass, mijn waarden

Het is de vrucht van een adolescentie die vecht voor dit of dat gebied

Vol hoofd en lege zakken, ik heb veel van mijn nachten gekotst

mijn race in de kamer van een arm hotel

Ze zeiden dat ik voor groen moest gaan, of naar Beethoven moest luisteren

Om te stoppen met kraken omdat we weten waar de geest van het getto toe leidt.

Zeg ze dat ik niet rap om te klagen, en nog minder om te plezieren

Ik speelde mijn leven daar, zelfs als het betekent dat ik alles verlies, zet me op een infuus

Vertel ze dat ik geen reserve meer heb, dat mijn pen uitvalt

En als niemand me hoort, laat deze klootzakken dan mijn lippen lezen

Ik heb geen kant en klare plek maar de pech stijgt

En als een rat onder de grond kauwde ik op elke steen tot de mist

wordt wakker

Tussen uitglijders en angsten, geen behoefte aan een psychiater om mijn dromen te onderzoeken

Vertel ze echt dat ik mezelf heb gemaakt op basis van "do or die"!

Aan deze kleine broers die ik onder mijn hoede nam

Vertel ze dat de jaren voorbij gaan, maar we zullen het leven roken tot we besmet raken

pulmonaal

We zullen min of meer onze fusieoverwinningen behalen, we zullen alleen de botten blijven,

pas op als de ander zijn muilkorf verwijdert

Heb de woede in mij, slijt te veel, man, alleen voor haar

Ik bleef hetzelfde, vraag het aan degene die mijn dak deelt

Ik heb de baraka, om te geloven dat we de spelbrekers spelen

Onhandig, het kan me geen fuck schelen, zeg ze dat ik dat probleem niet meer heb!