Respect - Paco, 10vers, Ritzo

Moi j’ai d’la rime à rebibi, j’ai de l’appétit-tit

J’serais tranquille à vie si j’coupais l’doigt d’P.

Diddy

Si si, ça nous rend vicelard de vivre ici

Bizarre, maîtrise-là cette crise arrive si vite

Merde guette l'État c’gros bâtard

Donc combats c’est l’dégât, y’aura pas d’ex-aequo

Peu d’rêves exaucés, tracas, mauvaises passes

Moi qui rêvait de ronfler dans c’palace au Texas

Patience, ouais mes couilles c’est de la foutaise

Écoute c’est la fournaise, t’es fou l'État nous baise

Dicave l’hystérie, y’a ni calme, ni répit

Marginale ma rime n’a pas l’RIB à Ribery

J’trime parmi les rats, c’rap m’a libéré

Finir à Ville-Evrard ce n’est as-p la vie rêvée

Grave l’ami c’est vrai, nan j’dramatise pas

Tant que la crasse y sera, j’serai pas ravi d’rester

Respect à tout un tas d’gens qui tiennent bon

Dur, dur d'être honnête quand la gentillesse plombe

Du-per à l’heure où s’agrandit c’tiers monde

Les gens parlent plus de lumière mais d’malchance qui fait de l’ombre

Respect à tous ces tas d’gens qui tiennent bon

Dur, dur de rester debout quand la rage et la fièvre montent

Du-per entre les doutes, l’ombre et la lumière

Je n’attends pas qu’on retire mon collier d’chien quand les miens tombent

J’ai que d’la rime à bicrave, quelques lignes en vrac, un pilon, l’mic en main

Rien d’autres à donner en dehors de ma vie de Bastard dans la Bim Bam

Dix années de rage à bouffer grisaille et poisse

Aussi sec que j’puisse paraître ne doutez pas d’la puissance de mes bras

Écrire pour exister, j’dérive entre l’mystère d’mes dires

Et toute cette merde pour enfin comprendre que la force de résister se mérite

J’ai passé l'âge de parler de freestyle et de rap

Désolé si parfois j’vous donne l’impression d’me résigner si vite

Putain de merde, j’ai perdu le fil de ma plume d’un geste

Effacer l’sourire d’mes lèvres quand ils m’ont dis que j'étais plus qu’infeste

«Suce ce 16» comme Jeff le Nerf, j’mets juste un zeste

D’colère dans mes pseudos punchlines alors que ces fils de pute l’intègrent

J’reste de loin un môme, un pur berbère

Sachez que toucher le mic était bien plus qu’un rêve

Si j’dis n’croire en plus rien c’est parce que j’ai peu d’foi en l’homme

Et j’stopperai net le jour où mes écrits ne seront plus sincères

J’ai d’la rime à rebibi comme un journaliste à Gaza

Et les mains sales c’est pas une mode, c’est un fait pas un hasard

Je connais l'État, ce sourire jaune planqué sous une tonne de produits

Moi j’dirais que la répression ça donne des tonnes de bandits

Et les petits grandissent mal, bercé par l’ami Sheïtan

À 15 ans veulent plus de l'école, ils veulent tous la vie d’César

Y’a des familles qui passent l’hiver avec l’espoir de voir l'été

Ils nous gavent à la télé avec leur merde de variété

On a perdu l’goût d’la médaille et en même temps des frères dans XXX

Laissez-moi donc, j’vous l’dis en vrai j’suis refais dans l’ombre

Et qu’ils laissent à mes frères leur barbe, leur maison et leurs terres

À mes sœurs leur dignité, elles seules ont le pouvoir d'être mère

À nos pères, le respect qui leur est dû d’avoir fait tourner la France

Sans pouvoir pousser leurs fils aux études

À nos mères pour la chaleur de leur amour et de leur souffrance

C’est pas des yeux mais du cœur qu’elles pleurent tout l’temps

J’ai d’la force pour les frères…

Faut qu’on s’sorte de là…

Car c’est l’mien…

Aux âmes offensées…

Je me rue sur la seule arme que j’ai sans regrets…

Le mic mon gun, unique issue pour jarter hors d’ce trou à rats…

J’ai d’la force pour les frères…

Faut qu’on s’sorte de là…

Chaque jour qui passe, j’vois vos sourires ce sont mes peurs qui s’cassent…

Respect une fois de plus à tous ceux qui m’entourent…

Chacun porte sa poubelle, moi-même j’ai mon cortège de bennes…

Ik, ik rijm op rebibi, ik heb trek

Ik zou levenslang veilig zijn als ik P's vinger afhakte.

Diddy

Als dat zo is, maakt het ons pervers om hier te wonen

Raar, krijg het onder controle, deze crisis komt zo snel

Shit houdt de staat in de gaten, jij grote klootzak

Dus vechten is de schade, er zal geen gelijkspel zijn

Weinig vervulde dromen, gedoe, slechte passes

Ik die droomde van snurken in dit paleis in Texas

Geduld, ja mijn ballen zijn onzin

Luister, het is de oven, je bent gek dat de staat ons neukt

Ontken de hysterie, er is geen kalmte, geen uitstel

Marginaal mijn rijm heeft niet de RIB in Ribery

Ik zwoeg tussen de ratten, deze rap heeft me bevrijd

In Ville-Evrard terechtkomen is niet het droomleven

Serieuze vriend, het is waar, nee, ik dramatiseer niet

Zolang het vuil er is, zal ik niet blij zijn om te blijven

Respect voor heel veel mensen die volhouden

Moeilijk, moeilijk om eerlijk te zijn als vriendelijkheid in de weg staat

Du-per in een tijd waarin deze derde wereld groeit

Mensen praten meer over licht maar pech die een schaduw werpt

Respect voor al die mensen die volhouden

Moeilijk, moeilijk om op te blijven als de woede en de koorts stijgen

Du-per tussen twijfel, schaduw en licht

Ik wacht niet tot mijn hondenhalsband wordt verwijderd als de mijne eraf valt

Ik heb alleen bicrave rijm, een paar losse regels, een stamper, de microfoon in de hand

Niets anders te geven dan mijn leven als bastaard in de Bim Bam

Tien jaar woede die somberheid en pech eet

Hoe droog ik ook mag lijken, twijfel niet aan de kracht van mijn armen

Schrijf om te bestaan, ik zweef tussen het mysterie van mijn woorden

En al die shit om eindelijk te begrijpen dat de kracht om weerstand te bieden verdiend is

Ik ben te oud om over freestyle en rap te praten

Sorry als ik je soms de indruk wek mezelf zo snel op te geven

Holy shit, met een gebaar verloor ik de draad van mijn pen

Wis de glimlach van mijn lippen toen ze me vertelden dat ik meer dan besmet was

"Suck that 16" zoals Jeff the Nerf, ik heb gewoon een pitje gezet

Woede in mijn clou-nicks terwijl deze klootzakken het integreren

Ik blijf van verre een kind, een pure Berber

Weet dat het aanraken van de microfoon meer was dan een droom

Als ik zeg dat ik nergens meer in geloof, is dat omdat ik weinig vertrouwen heb in de mens

En ik stop dood op de dag dat mijn geschriften niet meer oprecht zijn

Ik rijm op rebibi als een journalist in Gaza

En vuile handen zijn geen modegril, het is een feit en geen toeval

Ik ken de staat, die gele glimlach verstopt onder een heleboel producten

Ik zou zeggen dat repressie tonnen bandieten oplevert

En de kleintjes groeien slecht op, gewiegd door de vriend Sheitan

Op 15-jarige leeftijd willen ze geen school meer, ze willen allemaal het leven van Cesar

Er zijn gezinnen die de winter doorbrengen in de hoop de zomer te zien

Ze voeden ons op tv met hun gevarieerde shit

We verloren de smaak van de medaille en tegelijkertijd van de broers in XXX

Dus verlaat me, ik zeg je in waarheid dat ik terug in de schaduw ben

En laat mijn broers hun baarden, hun huizen en hun land achter

Aan mijn zussen hun waardigheid, alleen zij hebben de macht om moeder te zijn

Aan onze vaders, het respect dat hen verschuldigd is omdat ze Frankrijk rond hebben gemaakt

Zonder hun zonen te kunnen dwingen om te studeren

Aan onze moeders voor de warmte van hun liefde en lijden

Het is niet uit de ogen maar uit het hart dat ze de hele tijd huilen

Ik heb kracht voor de broers...

We moeten hier weg...

Omdat het van mij is...

Aan beledigde zielen...

Ik haast me naar het enige wapen dat ik heb zonder spijt...

De microfoon, mijn geweer, de enige manier om uit dit rattenhol te springen...

Ik heb kracht voor de broers...

We moeten hier weg...

Elke dag die voorbijgaat, zie ik je glimlach, het zijn mijn angsten die breken...

Nogmaals respect voor iedereen om me heen...

Iedereen draagt ​​zijn prullenbak, ik heb zelf mijn stoet afvalcontainers...