The Tri-Coloured Ribbon - The Wolfe Tones

I had a true love, if ever a girl had one,

I had a true love, a brave lad was he,

And one fine Easter Monday, with his gallant comrades,

He started away for to set Ireland free.

So all around my hat I wear a tricolour ribbon,

All around my hat until death comes to me,

And if anybody’s asking why I’m wearing that ribbon,

It’s all for my true love I ne’er more shall see!

He whispered: «Goodbye love, old Ireland is calling,

High over Dublin our Tri-colour flies,

In the streets of the city the foeman is falling,

And the wee birds are singing 'Old Ireland Arise'.»

So all around my hat I wear a tricolour ribbon,

All around my hat until death comes to me,

And if anybody’s asking why I’m wearing that ribbon,

It’s all for my true love I ne’er more shall see!

His bandolier around him, his bright bayonet shining,

His short service rifle, a beauty to see,

There was joy in his eyes, though he left me repining,

And started away to set Ireland free.

So all around my hat I wear a tricolour ribbon,

All around my hat until death comes to me,

And if anybody’s asking why I’m wearing that ribbon,

It’s all for my true love I ne’er more shall see!

In prayer and in waiting the dark days passed over,

The roar of the guns brought no message to me,

I prayed for Old Ireland, I prayed for my true love,

That he might be safe and Old Ireland be free.

So all around my hat I wear a tricolour ribbon,

All around my hat until death comes to me,

And if anybody’s asking why I’m wearing that ribbon,

It’s all for my true love I ne’er more shall see!

The struggle has ended, they brought me the story,

The last whispered message he sent unto me:

«I was true to the land, love, I fought for her glory,

And gave up my life to set Ireland free!»

Ik had een ware liefde, als een meisje er ooit een had,

Ik had een ware liefde, een dappere jongen was hij,

En op een mooie Paasmaandag, met zijn dappere kameraden,

Hij begon weg om Ierland te bevrijden.

Dus rondom mijn hoed draag ik een driekleurig lint,

Rondom mijn hoed tot de dood tot mij komt,

En als iemand vraagt ​​waarom ik dat lint draag,

Het is allemaal voor mijn ware liefde die ik nooit meer zal zien!

Hij fluisterde: «Vaarwel liefde, het oude Ierland roept,

Hoog boven Dublin vliegen onze driekleuren,

In de straten van de stad valt de vijand,

En de kleine vogels zingen 'Old Ireland Arise'.»

Dus rondom mijn hoed draag ik een driekleurig lint,

Rondom mijn hoed tot de dood tot mij komt,

En als iemand vraagt ​​waarom ik dat lint draag,

Het is allemaal voor mijn ware liefde die ik nooit meer zal zien!

Zijn bandelier om hem heen, zijn heldere bajonet schijnt,

Zijn korte dienstgeweer, een schoonheid om te zien,

Er was vreugde in zijn ogen, hoewel hij me liet klagen,

En begon om Ierland te bevrijden.

Dus rondom mijn hoed draag ik een driekleurig lint,

Rondom mijn hoed tot de dood tot mij komt,

En als iemand vraagt ​​waarom ik dat lint draag,

Het is allemaal voor mijn ware liefde die ik nooit meer zal zien!

In gebed en in afwachting gingen de donkere dagen voorbij,

Het gebrul van de geweren bracht mij geen boodschap,

Ik bad voor Old Ireland, ik bad voor mijn ware liefde,

Dat hij veilig zou zijn en dat Oud-Ierland vrij zou zijn.

Dus rondom mijn hoed draag ik een driekleurig lint,

Rondom mijn hoed tot de dood tot mij komt,

En als iemand vraagt ​​waarom ik dat lint draag,

Het is allemaal voor mijn ware liefde die ik nooit meer zal zien!

De strijd is beëindigd, ze brachten me het verhaal,

Het laatste gefluisterde bericht dat hij naar mij stuurde:

«Ik was trouw aan het land, liefde, ik vocht voor haar glorie,

En gaf mijn leven op om Ierland te bevrijden!»