…E amiamoci - Il Giardino Dei Semplici

Il mattino apriva le persiane

tra i pigiami e le sottane che la notte risposІ

Spelacchiati per la strada gli alberelli

tristi, persero i capelli che qualcuno calpestІ

Con le braccia strette dietro a lei,

dietro scioperi e cortei, forse lei sЂ™innamorІ

…lЂ™emozione di fumare in gabinetto

o nascosti sotto il letto che mai pi№ riproverІ

…E aspettavo il latte fresco di giornata

per rifar la cioccolata che mia madre mЂ™insegnІ

Che peccato che gli esami son finiti

ci saremmo divertiti con gli amici ancora un pІ…

E amiamoci, respiriamoci

e il tempo a poco a poco se ne andava

e gli anni addosso si incollavano

e rifaremo ancora il giro della scuola

parlando con in nodo nella gola

E amiamoci, affondiamoci

e il vento i tuoi capelli accarezzava

e i panni addosso si asciugavano

e mangeremo insieme il cielo in mezzo al pane

e dormiremo stretti in riva al mare

Pomeriggio con le mani in tasca

e il suo sederino a pesca che quellЂ™anno mi stregІ

Pomeriggio sulle labbra sulle dita

quella voglia sconosciuta che il mio sesso risvegliІ

Quante volte nel mio letto, ragazzino

cЂ™era quella dЂ™Italiano che i miei sogni accompagnІ

che peccato, se tornassi un poco indietro

farei ciІ che ho disprezzato tante volte e non si puІ…

E amiamoci…

's Morgens opende hij de luiken

tussen de pyjama en de rokken die de nacht beantwoordde

De jonge boompjes worden op straat gestript

verdrietig, ze hebben hun haar verloren waar iemand op stapte

Met je armen strak achter haar,

achter stakingen en marsen, misschien werd ze verliefd

... De sensatie van roken op het toilet

of verstopt onder het bed dat ik nooit meer zal proberen

… En ik wachtte op de verse melk van de dag

om de chocolade te maken die mijn moeder me leerde

Wat jammer dat de examens voorbij zijn

we zouden wat meer plezier hebben met vrienden ...

En laten we van elkaar houden, laten we ademen

en de tijd ging geleidelijk weg

en de jaren op hem bleven aan elkaar plakken

en we gaan weer om de school heen

praten met een brok in mijn keel

En laten we van elkaar houden, laten we zinken

en de wind streelde je haar

en de kleren aan hem droogden

en we zullen samen de hemel eten in het midden van brood

en we zullen lekker slapen aan zee

Middag met je handen in je zakken

en haar perzikkleurige billen die me dat jaar betoverde

Middag op de lippen op de vingers

dat onbekende verlangen dat mijn seks ontwaaktІ

Hoe vaak in mijn bed, kind

er was die van het Italiaans dat mijn dromen vergezelden?

wat jammer, als ik een beetje terug zou gaan

Ik zou doen wat ik zo vaak heb veracht en je kunt niet...

En laten we van elkaar houden...