The Columbian Faction - Volumes

I am the most unhappy man, I have unwittingly ruined my country.

A great industrial nation, is now destroyed by its system of credit.

We’re slowly shattering, silhouettes of a glass society.

From the depths of you shed, the diamond.

From Wilshire to Grand Central, buildings will crumble, structures to piles.

You tell me this jury, is this dollar loaned to me.

Labeled the catalyst, the X amount and it is recycled back to me.

Recycled back to me.

Live for this vivid vision.

A vision I see, a vision for you.

A vision for you.

From my window, I could see exploding lights underneath the veil,

over the speedway.

I burst right through the sky

And stumble in the clouds

I see you in a million dimensions

Now you are finally found

I wrote all night long.

(We always did exactly what we were told)

They never wanted us to know.

(I wrote all night long)

A vision of a place that we call home.

(About a lifetime that we once knew)

They never wanted us to know.

(The age of innocence)

A vision of a place that we call home.

The story of the oversaw.

Your loyalty means nothing to me.

Expect to be stopped, not to be fucked.

We try to break the boundaries.

My mind is numb entire cities washed away.

This microchip upon a new contradiction is a new contrary.

Ik ben de meest ongelukkige man, ik heb onbewust mijn land verwoest.

Een groot industrieel land wordt nu vernietigd door zijn kredietsysteem.

We verbrijzelen langzaam, silhouetten van een glazen samenleving.

Uit de diepten van je werpen, de diamant.

Van Wilshire tot Grand Central zullen gebouwen afbrokkelen, structuren tot palen.

Vertel me deze jury, is deze dollar aan mij geleend.

Label de katalysator, het X-bedrag en het wordt naar mij teruggestuurd.

Gerecycleerd naar mij.

Leef voor deze levendige visie.

Ik zie een visie, een visie voor jou.

Een visie voor jou.

Vanuit mijn raam zag ik exploderende lichten onder de sluier,

over de snelweg.

Ik schoot dwars door de lucht

En struikelen in de wolken

Ik zie je in een miljoen dimensies

Nu ben je eindelijk gevonden

Ik heb de hele nacht geschreven.

(We deden altijd precies wat ons werd verteld)

Ze wilden nooit dat we het wisten.

(Ik heb de hele nacht geschreven)

Een visie van een plek die we thuis noemen.

(Ongeveer een leven dat we ooit kenden)

Ze wilden nooit dat we het wisten.

(De leeftijd van onschuld)

Een visie van een plek die we thuis noemen.

Het verhaal van de opzichter.

Uw loyaliteit betekent niets voor mij.

Verwacht te worden gestopt, niet te worden geneukt.

We proberen de grenzen te doorbreken.

Mijn geest is verdoofd hele steden weggespoeld.

Deze microchip op een nieuwe tegenstrijdigheid is een nieuw tegendeel.