Via - Volumes

Write me off, I’m going south for the year

So take me there, off the map

That no one else could scale

You sat me down, showed me the aerials

That resonate the skies

In between the visual lines, encompassing pines

In the greenery commons

Is it pressed in a book

A history unknown

An isle of concentrated mineral

In elapsed time

Directions to locate the fountain of karats

The sight of gold

They sat me down on a point

And my eyes looked up in texture

The illuminating brim

A solid trilogy circle

Embedded in the rock orbital

When I’m gone you know where you can find me:

Here

It was immaculate in its beauty

A thousand words could never describe the colored brights

Forever, to a shore

Where you can dig the earth and let it run through your hands

As deep as it will glow

We savored the last hour with the turning of the sun

A visual shrine

Existing with electronic lines

An inseparable sign

Intertwined with the corkscrewed

Manifested woman

In front of me, toxicity

In front of me, she barely stood

Take me there

It was immaculate in its beauty a thousand words

Could never describe the colored brights

Forever, to a shore

Schrijf me af, ik ga een jaar naar het zuiden

Dus breng me daarheen, van de kaart af

Dat niemand anders kon schalen

Je zette me neer, liet me de antennes zien

Dat resoneert de lucht

Tussen de visuele lijnen, die dennen omvatten

In de groene commons

Is het geperst in een boek?

Een geschiedenis onbekend

Een eiland van geconcentreerd mineraal

In verstreken tijd

Routebeschrijving om de fontein van karats te vinden

De aanblik van goud

Ze hebben me op een punt gezet

En mijn ogen keken omhoog in textuur

De verhelderende rand

Een solide trilogiecirkel

Ingebed in de rotsbaan

Als ik er niet meer ben, weet je waar je me kunt vinden:

Hier

Het was onberispelijk in zijn schoonheid

Duizend woorden zouden de gekleurde felle kleuren nooit kunnen beschrijven

Voor altijd, naar een kust

Waar je de aarde kunt graven en door je handen kunt laten lopen

Zo diep als het zal gloeien

We hebben genoten van het laatste uur met het draaien van de zon

Een visueel heiligdom

Bestaande met elektronische lijnen

Een onafscheidelijk teken

Verweven met de kurkentrekker

gemanifesteerde vrouw

Voor mij, giftigheid

Voor me stond ze amper

Breng me er naar toe

Het was vlekkeloos in zijn schoonheid duizend woorden

Kon de gekleurde felle kleuren nooit beschrijven

Voor altijd, naar een kust