Everyone a Puzzle Lover - 10,000 Maniacs

Why are some men born

With minds that earn degrees?

The loving cups

Gilded plaques

Grace their study walls

Hide the cracks

While their genius is turned

To works of tyranny then

Off to market to market

Go selling these

With words so fiery and persuasive

They steal cunningly

Riches no one can exceed

Why are some men born

With a fate of poverty?

One firm bed

For a swollen back

Year by year

The bodies wracked while

Their obedience is had

With gradual defeat

By the pace by the pace

And the urgency

Through a muddled thought

They phrase it

«God knows we’re deceived»

Barter for

What they need

And where they go

Disdain and jeering

For fools to call

The noble peasantry

O how it puzzles me

I pressed flat the accordion pleats

That had gathered in his cotton sleeves

While he thumbed

Yes thumbed i wouldn’t say caressed

The final piece

A mountain’s crest

Soon to reply assuredly

For a man aged ninety years

No words to waste on sermons

He’d be pleased to answer

Short and sincere

«Girl there’s a nonsense

In all these heaven measures

It’s a heathen creed

So your grandma says

But better to live by

Drink it all in before it’s dry»

He ended there with a rattle

Cough, cough

I took away the long gone cold coffee cup

As a trail of camel ashes fell

On the floor

Waarom worden sommige mannen geboren?

Met geesten die graden verdienen?

De liefdevolle kopjes

Vergulde platen

Grace hun studie muren

Verberg de scheuren

Terwijl hun genialiteit is gedraaid

Naar werken van tirannie dan

Op naar markt naar markt

Ga deze verkopen

Met woorden die zo vurig en overtuigend zijn

Ze stelen sluw

Rijkdom die niemand kan overschrijden

Waarom worden sommige mannen geboren?

Met een lot van armoede?

Een stevig bed

Voor een gezwollen rug

Jaar na jaar

De lichamen vernield terwijl

Hun gehoorzaamheid is

Met geleidelijke nederlaag

Door het tempo door het tempo

En de urgentie

Door een verwarde gedachte

Ze verwoorden het

"God weet dat we bedrogen zijn"

Ruilen voor

Wat ze nodig hebben?

En waar ze heen gaan

Minachting en gejoel

Voor dwazen om te bellen

De nobele boeren

O wat verbaast het me

Ik heb de accordeonplooien platgedrukt

Dat had zich verzameld in zijn katoenen mouwen

Terwijl hij duimde

Ja duimde ik zou niet zeggen gestreeld

Het laatste stuk

Een bergkam

Binnenkort zeker te antwoorden

Voor een man van negentig jaar

Geen woorden te verspillen aan preken

Hij geeft graag antwoord

Kort en oprecht

«Meisje er is een onzin

In al deze hemelse maatregelen

Het is een heidense geloofsbelijdenis

Dus je oma zegt:

Maar beter om naar te leven

Drink alles op voordat het droog is»

Hij eindigde daar met een rammelaar

Hoest hoest

Ik nam de lang verdwenen koude koffiekop weg

Als een spoor van kameelas viel

Op de vloer