Verdi Cries - 10,000 Maniacs

The man in 119 takes his tea alone

Mornings we all rise to wireless verdi cries

I’m hearing opera through the door

The souls of men and women, impassioned all

Their voices climb and fall;

battle trumpets call

I fill the bath and climb inside, singing

He will not touch their pastry

But every day they bring him more

Gold from the breakfast tray, i steal them all away

And then go and eat them on the shore

I draw a jackal-headed woman in the sand

Sing of a lover’s fate sealed by jealous hate

Then wash my hand in the sea

With just three days more I’d have just

About learned the entire score to aida

Holidays must end as you know

All is memory taken home with me

The opera, the stolen tea, the sand drawing

The verging sea, all years ago

De man in 119 drinkt alleen zijn thee

'S Ochtends staan ​​we allemaal op voor draadloze verdi-kreten

Ik hoor opera door de deur

De zielen van mannen en vrouwen, gepassioneerd allemaal

Hun stemmen stijgen en dalen;

strijd trompetten roepen

Ik vul het bad en klim naar binnen, zingend

Hij zal hun gebak niet aanraken

Maar elke dag brengen ze hem meer

Goud van het ontbijtblad, ik steel ze allemaal weg

En ga ze dan opeten aan de kust

Ik teken een vrouw met een jakhalskop in het zand

Zing van het lot van een geliefde bezegeld door jaloerse haat

Was dan mijn hand in de zee

Met nog maar drie dagen meer had ik net

Over de hele partituur geleerd aan aida

Vakanties moeten eindigen zoals je weet

Alles is geheugen mee naar huis genomen

De opera, de gestolen thee, de zandtekening

De naderende zee, alle jaren geleden