Chi sonno io - Zona Mc

Alla ricerca di un tempo senza tempo

«vorrei aver più tempo per.

Vorrei che almeno per un pò si fermasse il mondo»

Voci nella mia testa ho perso il sonno, e cercarlo è controproducente

Incontro un pò di gente, parliamo dell’assopimento come mutamento profondo

della mente

Nel mentre si addormenta il tipo che sta in fondo r non sente

E ritrova nei suoi sogni l’ansia del lavoro che ogni giorno lo stende

Deve respirare tutta l’aria del suo ufficio

Aspira colori oggetti e persone e soffoca nel grigio

C'è chi ha un incubo ricorrente

E chi invece vive in un incubo proprio perchè non dorme per niente

Ma a volte l’uomo fugge dagli impegni del giorno

Prolungando la notte trovandosi ancora più stanco al loro ritorno

E la mattina fa fatica o si irrita

A re-integrarsi nella veglia e scrollarsi di dosso la placenta onirica

Ed un sogno incompleto

Interrotto al culmine come un divieto del reale a immaginare fino in fondo il

suo segreto

Neanche lo ricordi ma ne porti dietro l’eco che domina l’ego

Poi c'è chi rincorre il tramonto

Op zoek naar een tijdloze tijd

“Ik wou dat ik er meer tijd voor had.

Ik zou willen dat de wereld in ieder geval voor een tijdje stopt'

Stemmen in mijn hoofd Ik heb geen slaap meer en ernaar zoeken werkt averechts

Ik ontmoet een paar mensen, laten we het hebben over slaperigheid als een ingrijpende verandering

Van de geest

Ondertussen valt de man achterin in slaap en hoort hij niets

En hij vindt in zijn dromen de angst van het werk dat hem elke dag uit handen geeft

Hij moet alle lucht in zijn kantoor inademen

Het zuigt de kleuren van objecten en mensen op en stikt in het grijs

Er zijn er die een terugkerende nachtmerrie hebben

En die in plaats daarvan in een nachtmerrie leeft, juist omdat ze helemaal niet slapen

Maar soms loopt de mens weg van de verplichtingen van de dag

De nacht verlengen, zich nog vermoeider voelen als ze terugkomen

En 's ochtends is hij onrustig of geïrriteerd

Om weer wakker te worden en de oneirische placenta af te schudden

En een onvolledige droom

Onderbroken op het hoogtepunt als een verbod op de werkelijkheid om zich volledig voor te stellen

zijn geheim

Je herinnert het je niet eens, maar je draagt ​​de echo die het ego domineert

Dan zijn er mensen die de zonsondergang achtervolgen