Outlast - Zarcort

Me gano la vida como periodista

Vivo trabajando, buscando portada en la revista

De las mejores noticias coleccionista

Quiero pistas para la lista de este cronista

Me han hablado de un abandonado manicomio

Donde ocurren los horrores que nadie ha explicado

Como si fuese dirigido por el mismo demonio

Tengo que reconocer que estoy acojonado

Me dispongo a descubrir lo que está pasando

Con mi cámara lo grabo todo, estoy llegando

La puerta está cerrada, debo entrar por la ventana

La curiosidad me llama, escucho a la gente gritando

La sangre está manchando los suelos y paredes

Parece que mucha gente muere por culpa de estos seres

Están todos los cuerpos de la gente que trabajaba

Trago saliva, busco la salida pero me acorralan

Tengo que salir de aquí

Ni ha llegado mi momento

Nadie va a mirar por mí

Yo no voy a ser su alimento

Tengo que salir de aquí

Ni ha llegado mi momento

Nadie va a mirar por mí

Yo no voy a ser su alimento

Los enfermos vagan por el hospital

Esto es una pesadilla y solo acaba de empezar

Tengo que escapar, tengo que seguir con vida

Un loco llamado Walker me quiere cazar

Quien mandaría que empezara esta locura

Llena de locos, asesinos, demonios y curas

Cada vez tengo la muerte más cerca

Cada vez que tengo una oportunidad se me cierra la puerta

Tengo que salir de aquí

Ni ha llegado mi momento

Nadie va a mirar por mí

Yo no voy a ser su alimento

Tengo que salir de aquí

Ni ha llegado mi momento

Nadie va a mirar por mí

Yo no voy a ser su alimento

Ik verdien de kost als journalist

Ik woon aan het werk, op zoek naar dekking in het tijdschrift

Van de beste nieuwsverzamelaar

Ik wil aanwijzingen voor de lijst van deze kroniekschrijver

Er is mij verteld over een verlaten asiel

Waar de verschrikkingen plaatsvinden die niemand heeft uitgelegd

Alsof hij door de duivel zelf wordt geleid

Ik moet toegeven dat ik bang ben

Ik sta op het punt om erachter te komen wat er aan de hand is

Met mijn camera leg ik alles vast, ik kom eraan

De deur is dicht, ik moet door het raam naar binnen

Nieuwsgierigheid roept me, ik hoor mensen schreeuwen

Het bloed bevlekt de vloeren en muren

Het lijkt erop dat veel mensen sterven vanwege deze wezens

Er zijn alle lichamen van de mensen die werkten

Ik slik speeksel in, ik zoek de uitgang, maar ze nemen me in een hoek

Ik moet hier weg

Mijn tijd is ook niet gekomen

niemand zal op me passen

Ik ga niet jouw eten zijn

Ik moet hier weg

Mijn tijd is ook niet gekomen

niemand zal op me passen

Ik ga niet jouw eten zijn

De zieken zwerven door het ziekenhuis

Dit is een nachtmerrie en het is nog maar net begonnen

Ik moet ontsnappen, ik moet in leven blijven

Een gek genaamd Walker wil op me jagen

Wie zou deze waanzin laten beginnen?

Vol gekken, moordenaars, demonen en priesters

Elke keer als ik de dood dichterbij heb

Elke keer als ik de kans krijg, gaat de deur voor me dicht

Ik moet hier weg

Mijn tijd is ook niet gekomen

niemand zal op me passen

Ik ga niet jouw eten zijn

Ik moet hier weg

Mijn tijd is ook niet gekomen

niemand zal op me passen

Ik ga niet jouw eten zijn