Mis lágrimas - Zarcort, iTownGameplay

Me dijo: «llora» y no lloré, mamá

Yo solo lloro para el que merece lágrimas

A veces pienso que mi coco ya no da pa' más

Y cada vez que toco fondo es porque yo te invoco, paz

Las horas vuelan alto, el tiempo se me escapa

Viviendo por la noche, sin descanso por el día

Las ganas de levantarme se fueron

Al mismo tiempo que cogía su abrigo y sin mirar se despedía

He nadado en mi desorden de neuronas

He tocado el botón de mi vida, pero no funciona

Me digo: «Date un tiempo, reflexiona»

En ese tiempo he muerto más veces de las que soy persona

Dame un ápice de luz

Desde que te fuiste solo veo oscuridad

Eres mi todo, mi nada, mi cruz

Soy adicto a evadirme de la realidad

Yo solo lloro para el que merece lágrimas

Este frío no deja pensar

He olvidado las poesías que me hacían avanzar

He cantado tantas veces la canción que nos unió

Que ahora no quiero llorar de amor

No merezco este dolor

Me dijo: «llora» y no lloré, mamá, eh

Cuántas veces has llorado por él, eh

Yo no soy como te dicen de, lo que piensan de

Yo no soy aquel

Que no teme porque temo más que nada

Tengo miedo de perderla, repitiendo la canción que le gustaba

Dime dónde saco vida de donde no hay nada

Dónde quedará mi música si en ti pensaba

Demasiado frío, no puedo pensar

Esta sensación me sienta fatal

Necesito algo que no se puede explicar

Es un «yo que sé» que tú me dabas tan natural

Solo pido un ápice de luz

Desde que te fuiste solo veo oscuridad

Eres mi todo, mi nada, mi cruz

Soy adicto a evadirme de la realidad

Yo solo lloro para el que merece lágrimas

Este frío no deja pensar

He olvidado las poesías que me hacían avanzar

He cantado tantas veces la canción que nos unió

Que ahora no quiero llorar de amor

No merezco este dolor

Este frío no deja pensar

He olvidado las poesías que me hacían avanzar

He cantado tantas veces la canción que nos unió

Que ahora no quiero llorar de amor

No merezco este dolor

Hij zei tegen me: "huil" en ik huilde niet, mam

Ik huil alleen om degene die tranen verdient

Soms denk ik dat mijn kokos niet meer genoeg is

En elke keer dat ik een dieptepunt bereikt, is dat omdat ik je aanroep, vrede

De uren vliegen hoog, de tijd ontsnapt me

Leven voor de nacht, geen rust voor de dag

Het verlangen om op te staan ​​is verdwenen

Op hetzelfde moment dat hij zijn jas pakte en zonder te kijken afscheid nam

Ik heb gezwommen in mijn neuronstoornis

Ik heb de knop van mijn leven aangeraakt, maar het werkt niet

Ik zeg tegen mezelf: "Geef jezelf wat tijd, reflecteer"

In die tijd ben ik vaker gestorven dan ik een persoon ben

Geef me een jota van licht

Sinds je wegging zie ik alleen duisternis

Jij bent mijn alles, mijn niets, mijn kruis

Ik ben verslaafd aan ontsnappen aan de realiteit

Ik huil alleen om degene die tranen verdient

Deze kou laat je niet nadenken

Ik ben de gedichten vergeten die me vooruit brachten

Ik heb zo vaak het lied gezongen dat ons verenigde

Dat ik nu niet wil huilen van liefde

Ik verdien deze pijn niet

Hij vertelde me: "huil" en ik huilde niet, mam, huh

Hoe vaak heb je om hem gehuild, huh

Ik ben niet waar ze je over vertellen, waar ze over denken

ik ben dat niet

Dat is niet bang, want ik ben meer bang dan wat dan ook

Ik ben bang haar te verliezen en herhaal het nummer dat ze leuk vond

Vertel me waar ik het leven vandaan haal waar niets is?

Waar zal mijn muziek zijn als ik aan je dacht

Te koud, ik kan niet denken

Door dit gevoel voel ik me verschrikkelijk

Ik heb iets nodig dat niet kan worden uitgelegd

Het is een "ik die ik ken" die je me zo natuurlijk gaf

Ik vraag maar om een ​​jota licht

Sinds je wegging zie ik alleen duisternis

Jij bent mijn alles, mijn niets, mijn kruis

Ik ben verslaafd aan ontsnappen aan de realiteit

Ik huil alleen om degene die tranen verdient

Deze kou laat je niet nadenken

Ik ben de gedichten vergeten die me vooruit brachten

Ik heb zo vaak het lied gezongen dat ons verenigde

Dat ik nu niet wil huilen van liefde

Ik verdien deze pijn niet

Deze kou laat je niet nadenken

Ik ben de gedichten vergeten die me vooruit brachten

Ik heb zo vaak het lied gezongen dat ons verenigde

Dat ik nu niet wil huilen van liefde

Ik verdien deze pijn niet