Life Is Strange - Zarcort

El tiempo es lo que nos demora

La vida pasa como pasan los minutos y las horas

Tirada en mi cama, le quitó importancia a ese reloj

Dejo de preocuparme el tiempo lento, y menos el veloz

Vivo en mi burbuja mental

En mi escudo divino muy lejos de lo social

Inmortalizo el momento

Con cada foto yo muestro mis sentimientos porque así logro sentirme especial

Vivir extraña hace tiempo que siento todo muy lento

Sale de dentro.

Hace tiempo que no consigo ser feliz por más que lo intento

Cada mañana es una copia de la otra, una pesadilla que nunca termina

Tengo la responsabilidad de seguir desde que salvé a mi amiga

Me llamo Max, soy una chica normal en un mundo de locos

Soy una chica que piensa que solo merecen la pena unos pocos

Yo puedo cambiar el futuro con solo volver un momento al pasado

Cambiar ese instante que nadie desea, darle la vida al que se le ha acabado

El tiempo es lo que nos demora

La vida pasa como pasan los minutos y las horas

Tirada en mi cama, le quitó importancia a ese reloj

Dejo de preocuparme el tiempo lento, y menos el veloz

Vivo en mi burbuja mental

En mi escudo divino muy lejos de lo social

Inmortalizo el momento

Con cada foto yo muestro mis sentimientos porque así logro sentirme especial

Lo hago por mí, por no verme llorar

Por las veces que he mirado hacia atrás y no quiero volver

Por no parar de soñar

Por las veces que he querido volar y no pare de caer

Y no pare de caer

Y no pare de caer

Por las veces que he querido volar y no pare de caer

Atrapada en este instante, el ahora, el paso del tiempo que nos devora

Una cárcel de momentos que no volverán a ser

Volviendo a este dilema, una y otra vez

Tijd is wat ons kost

Het leven gaat voorbij terwijl de minuten en uren voorbij gaan

Liggend op mijn bed, bagatelliseerde die klok

Ik maak me geen zorgen meer over langzame tijd, laat staan ​​over snelle tijd

Ik leef in mijn mentale bubbel

In mijn goddelijke schild ver van sociaal

Ik vereeuwig het moment

Bij elke foto laat ik mijn gevoelens zien, want op die manier kan ik me speciaal voelen

Lange tijd vreemd leven Ik voel alles erg traag

Het komt van binnenuit.

Ik ben al een lange tijd niet gelukkig, hoe hard ik ook mijn best doe

Elke ochtend is een kopie van de ander, een nachtmerrie die nooit eindigt

Ik heb de verantwoordelijkheid om door te gaan sinds ik mijn vriend heb gered

Mijn naam is Max, ik ben een normaal meisje in een gekke wereld

Ik ben een meisje dat denkt dat er maar een paar de moeite waard zijn

Ik kan de toekomst veranderen door even terug te gaan

Verander dat moment dat niemand wil, geef leven aan degene die op is

Tijd is wat ons kost

Het leven gaat voorbij terwijl de minuten en uren voorbij gaan

Liggend op mijn bed, bagatelliseerde die klok

Ik maak me geen zorgen meer over langzame tijd, laat staan ​​over snelle tijd

Ik leef in mijn mentale bubbel

In mijn goddelijke schild ver van sociaal

Ik vereeuwig het moment

Bij elke foto laat ik mijn gevoelens zien, want op die manier kan ik me speciaal voelen

Ik doe het voor mezelf, niet om me te zien huilen

Voor de keren dat ik heb teruggekeken en niet meer terug wil

Om niet te stoppen met dromen

Voor de keren dat ik wilde vliegen en nooit zou stoppen met vallen

En stop niet met vallen

En stop niet met vallen

Voor de keren dat ik wilde vliegen en nooit zou stoppen met vallen

Gevangen in dit moment, het nu, het verstrijken van de tijd die ons verslindt

Een gevangenis van momenten die nooit meer zullen zijn

Terugkomend op dit dilemma, keer op keer