Между строчек - Юлия Михальчик

Ты его не ждала — нет,

Ты не знала какой он.

Не гасила в ночи свет,

Прогоняла плохой сон.

Убегала туда вдаль,

Повторяла себе — пусть.

Ты его не ждала — жаль,

Он умеет лечить грусть.

Историю между строчек

Когда-то ты прочитаешь —

И в этом безумном мире,

Ты сразу его узнаешь.

Там линии на ладонях

Дыханием согревает.

Почувствуешь ты однажды

Такое бывает.

Такое бывает.

Не всегда говоришь: «Стоп»,

Приручая свою боль.

Иногда может быть сто,

Иногда может быть боль.

Барабанил в окно дождь,

Оставляла следы вода.

Ты не знала какой он,

Но его ты ждала всегда.

Историю между строчек

Когда-то ты прочитаешь —

И в этом безумном мире,

Ты сразу его узнаешь.

Там линии на ладонях

Дыханием согревает.

Почувствуешь ты однажды —

Такое бывает.

Такое бывает.

Je had hem niet verwacht, nee

Je wist niet wat hij was.

Heb de lichten 's nachts niet uitgedaan

Een nare droom weggejaagd.

Ik rende weg in de verte

Ik bleef tegen mezelf herhalen, laat het zo zijn.

Je had hem niet verwacht, sorry

Hij weet hoe hij verdriet moet genezen.

Geschiedenis tussen de regels

Als je leest -

En in deze gekke wereld

Je herkent hem meteen.

Er zijn lijnen op de handpalmen

Verwarmt met adem.

Zal je je op een dag voelen?

Het gebeurt.

Het gebeurt.

Zeg niet altijd "Stop"

Tem je pijn.

Soms kan het honderd zijn

Soms kan er pijn zijn.

De regen trommelde op het raam,

Laat sporen van water achter.

Je wist niet wat hij was

Maar je keek er altijd naar uit.

Geschiedenis tussen de regels

Als je leest -

En in deze gekke wereld

Je herkent hem meteen.

Er zijn lijnen op de handpalmen

Verwarmt met adem.

Zodra je voelt -

Het gebeurt.

Het gebeurt.